Korkan değil korkulan Konyaspor

Fenerbahçe maçından sonra farkettim, meğer bu mücadeleyi ne kadar da fazla önemsemişiz. Peki yanlış mı yaptık? Tabii ki hayır. Neden hayır, açıklayalım.. Bu sezon, özellikle de ilgin ikinci yarısında öylesine üstün bir performans gösterdik ki, Fenerbahçe'yi (Hem de tam şampiyonluk yolunda final olarak gördüğü maçta) yenmek, ekmek kadayıfının üzerine koyulmuş kaymak gibi olacaktı. Yenilmezlik serimizi bu mücadelede kaybetseydik, hemen "Konyaspor'un Fenerbahçe'ye gücü yetmedi. Sonunda pes ettiler işte" yorumları yapılacaktı. Gücü yetmedi dedirttirmek zorumuza gidecekti. Ayrıca; Bu sezon tek ve en son iç saha yenilgimizi ligin üçüncü haftasında Galatasaray'dan aldık. Ligde yenilmezlik serüvenimiz er geç sona erecektir. Ancak kendi evimizde kaybetmeme özelliğimizi devam ettirmemiz gerek. "Tribünleri dolduran muhteşem taraftarıyla, makine düzeniyle işleyen takım kurgusuyla, "Konyaspor'la Konya'da baş etmek zor" düşüncesini rakiplerin zihnine kazımak demek, her maçta iç sahada psikolojik üstünlüğü sağlamak demektir. Bu hafta Fener'i evine eli boş göndererek şampiyonluk yolunda onarması güç bir yara aldırdık. Beşiktaş ve Fenerbahçe arasındaki şampiyonluk mücadelesi son haftaya kadar devam ederse, asıl dananın kuyruğu yine Konya'da, Torku Arena'da kopacak. Bugün Fenerbahçe'yi nasıl eli boş gönderdiysek, o zaman da Beşiktaş'a aynı şekilde hazırlanacağız. Beşiktaş da Konya'ya gelirken, ürkerek gelecek ve o zaman da diyeceğiz ki, tıpkı Fenerbahçe maçı öncesi olduğu gibi, "Beşiktaş düşünsün. Korkacak bir taraf varsa onlar korksun biz değil." Beşiktaş'ı kupa maçında içeride dışarıda yenerek 'sürpriz' yaptığımızı söyleyenler, sonrasında gösterdiğimiz yükselen çizgi ve son olarak da Fenerbahçe'yi eli boş göndermemizle, kupa mücadelesinde ağızlarından kolayca çıkardıkları 'sürpriz yaptı' kelimesini bu sefer kullanamadılar.  Neden? Alnımızın akıyla, önceden öngörerek, planlayarak rakibi devirdik çünkü. İnşallah çizgimizi bozmazsak, son hafta Beşiktaş Konya'ya gelirken, Fenerbahçe'nin akıbetine uğramamak için dua edecek. Allah o günleri de gösterir inşallah, asıl Beşiktaş'ı da burada yenersek işte o zaman ligde sezona damgamızı vuracağız. Hele bir de şampiyon son haftaya kadar matematik olarak belli olmazsa, değmeyin bu maçın keyfine. Tekrar yineleyelim.. Fenerbahçe'yi yenmek, diğer her şey bir yana, "Burası Konya buradan çıkış yok" sloganını içini doldurarak söyleyebilmek için çok önemliydi. Ayrıca.. Türkiye'de kaçınılmaz bir üç büyükler olgusu var. Bu takımlardan birini, hem de kendisi açısından hayati önemi olan bir maçta, ecel terleri dökerek değil bileğinin gücüyle yenmek önemli bir olay. Bu başarıyı sıradanlaştırmak yerine, çok da büyütmeden keyfini çıkaralım.. "Yahu ne olacak. Altı üstü içeride bir galibiyet aldık" deyip mutluluğumuza limon sıkmak isteyenlere, "Yahu her haftası ayrı bir rekor olan mucize gibi bir sezon yaşıyoruz. Bırakın da sevinçten ağzımız kulaklarımıza varsın" deyip "Konyalım yürü" şarkısını yüksek sesle söylemeye devam ediyoruz. Korkan değil, korkulan bir takım olduk artık, ayaklarımız yere basacak ama gücümüzün de farkında olacağız bundan böyle.. *** Tabii ki burada şuna da dikkat çekmek gerek.. Teknik heyet ve futbolcular çoktan Fenerbahçe'yi zihinlerinden çıkarıp Eskişehir'e kilitlenmişlerdir / kilitlenmelilerdir. Özellikle bizim gibi Anadolu takımları için, üç büyüklerle oynanan ve galibiyetle tamamladıkları maçlar sonrası tekrar lige konsantre olmak biraz zor oluyor.   Eskişehir son haftalarda sürpriz sonuçlara imza atıyor. İç sahada bol gollü galibiyetleri var. Son iki deplasmanlarından puanla döndüler. Son on maçta on beş gol atmışlar. Sıralamadaki yerlerine aldanmamak gerek. Aman dikkat, ummadık taş baş yarar. Ufacık bir motivasyon eksikliği bizi Eskişehir'de zora sokar.