Konya'yı anlamak neden bu kadar uzun sürüyor?

Konya kesinlikle bir kültür şehri. Bu tarihi ve kadim şehir, gerçek anlamda bir kültür hazinesi. Şehrin kültürüne sahip çıkmak, inkıtalarla olmuyor’ Unuttuk demekle telafi edilemiyor! Kültür değerlerinin işimize gelenini, gelmeyenini tasnifle olmuyor! Değilse şehrin kültürüne fetret devri yaşatmakla eşdeğer yaklaşımlar oluşuyor ki, en büyük yarayı kültür alıyor! Kültür hafife alınacak, kısmen yada bir kısmı öne çıkarılıp, diğer kısmı tozlu raflarda bekletilecek bir konu değil. Bu şehri uçuracak, havalandıracak o kadar çok kültürel mirasa sahibiz ki, ne saymakla biter, ne de tükenir! Kültürel miraslar, nesilden nesle intikal eder. Sahip çıkmamak yada çıkamamak bu konuda sorumluluk sahibi olanlar için ağır bir vebaldir. Onun için yapılması gerekenlerden birincisi şehrimizi anlamak olmalıdır! Ne yazıktır ki; Şehrimizi anlama konusunda orta sahada top dolaştıranlara benziyoruz. Bizde laf dolaştırma şampiyonları olarak, laftan kuleler, laftan siteler, laftan göğe tırmanan merdivenler inşa ediyoruz. Laflar yarışıyor! Laflar karışıyor! Laflar sataşıyor! Laflar laftan anlamıyor! Lafa kurban ediyoruz şehrimizi anlamayı! Keşke şehrimizi anlama konusunda samimi olabilseydik. Şehirler, kendilerine samimi yaklaşan, anlayışlı davranan evlatlarını hiçbir zaman boş çevirmemiştir. Şehirlerin ruhu olduğu, şehirlerin hissettiği, duygularının var olduğu onun için söylenegelmiştir. Konya gerçekten diğer şehirlerle karşılaştırılamayacak bir kültür zenginliğine sahip. Biz bu zenginliğin havanda su dövme tarafındayız. Şehrin kültür değerlerini, tarihini, sanatını, zanaatını, bu işlere emek verenlerini görmeme adına, her defasında kulağımızı dahi en uzak taraftan gösterme yanlışı içerinde olduğumuz kabullenmek istemiyoruz. Yada şöyle söyleyelim; Yıllar sonra birden bire,  ayağımız suya değdi, şehrin bir kültür şehri olduğunun yeni mi farkına vardık? Yahut, zararın neresinden dönersen dön kâr sayılır mı diyeceğiz? Bu yaklaşıma da, geçmiş ola Padişahım diyorlar!   *****   Bir başka konu kendimizi anlamak! Kendimizi anlıyor muyuz? Kendimizi anlamak neden bu kadar uzun sürüyor diye düşündüğünüz oldu mu? Kendimizi ne kadar anlıyoruz? Ve bu anlamanın neresindeyiz? “Kendimiz” kavramının içinde bu şehirde yaşayanlar olarak bizler varız. Hassasiyetlerimiz, duruşumuz, verdiğimiz tepkiler, örneğin alternatif Şeb-i Aruslar konusuna verdiğimiz ortak tepkinin ortaya konuş biçimi, ses getirip getirmemesi, kendimiz kavramının bir değerlendirmesidir. Bizler kendimizi anlamak konusunda ne kadar sıkıntılıysak, kendimizi anlatmak konusunda da bir o kadar sıkıntılar içindeyiz. Bizi anlatanı, bizden anlatanı dinleme nezaketi gösteremediğimiz o yüzden!   ***** Ve gelelim kültürümüzü anlama konusuna… En sıkıntı çekilen ve çektiğimiz konu burası…. Lafın gelişi, kültürümüzü anlama ve anlatma konusunda hemen herkesin söyleyeceği bir şeyler var. Lakin; bu denilenleri dinleyecek, dikkate alacak, kotaracak, bir havuz oluşturup, harmanlayacak ve değerlendirecek adımları atamıyoruz. Laf faslı uzayıp giden tren yollarına benziyor. Kültür konusunda birikimlere, akıl yürütenlere, bu işe emek verenlere, araştıranlara bakış açımız oldukça sığ, oldukça yüzeysel. Şehir; beni araştır, beni tanı, beni keşfet, beni anlat diye bas bas bağırıyor! Kültürümüze güvenmek güzel şey! Araştırılmayan, hakkı teslim edilmeyen, kürsülerde, sohbetlerde, hamasi nutuklarda iyi gittiğine kendimizi inandırdığımız kültür bize güveniyor mu? Şehre güveniyoruz demek de güzel! Şehir bize ne kadar güveniyor? Şehrin kültürünü, kültür değerlerini ıskalamışız, pas geçmişiz, ihmal etmişiz! Neden güvensin şehir bize! Lafla olduktan sonra…Şehir de bize güvenir, kültür de… Siz öyle sanmaya devam ederken, şehri küstürürsünüz de haberiniz olmaz!