Konya'dan bir Vali geldi, geçti; Kemal Katıtaş

  “Gerçekten iyi olanlar, gerçekten yüksek"tir.” (George Chapman)   Halkın sevgisinin önüne hiç bir güç karşı çıkamaz. Halk, severse. Sevdi mi, içten  kökten, yürekten sever. Halk, herkesi sevemez; çalışkanı, doğruyu, dürüstü iyi niyetliyi, sever. Halk, halkın içine gireni, kendisine geleni ve yakın duranı sever.    Halkın sevgisinde, diğer bütün sevgilerin toplamı vardır. Halkın bu anlamda yaklaşımı bir sevgi pınarıdır. Halkın sevgisinde “zorlama “  yoktur; anne sütü gibi ak ve paktır, helaldir. Halkın sevgisi, helal sevgidir. Günahı, vebalı, sorusu ve sorgusu olmayan bir sevgi nitelemesidir bu. Halın sevgisi ölümleri de aşar, sonsuza denk uzanır, gider ve ölümsüzleşir. Sözü Katıtaş’a getirmek istiyorum;     Konya’dan 20 yıl önce bir Vali, gelip geçti; Vali gibi Vali; yönetici gibi yönetici; insan gibi insan; aynı zamanda duygu yüklü bir şair. Bu portre, Kemal Katıtaş’tan başkası değildir. Vefasız bir toplum olduk; renkli, yetkin, dinamik, cesur bir üslup sergileyen Kemal Katıtaş’ı da maalesef çabuk unuttuk. Oysa, Onun zamanında Gazetecilik yapanlar var. Çoğuna “manevi evladım” derdi. Bunları, çekinmeden herkesin önünde açıklardı. Başkalarını bırakın, onlar da unuttu, manevi babalarını. Ölüm yıldönümünü şimdi kaç kişi anımsıyor? Çok acıdır.    Onunla ilgili çok anılarımız var ki, hangi birini anlatayım! Kula kul olmayan, doğrularında devletin ve hükümetin tepe noktasında yer alanlara da gereğinde rest çeken, insiyatifini son noktasına kadar korkusuzca kullanan Konya’nın sevgilisi Kemal Katıtaş! Onun yaşam ve yönetim anlayışı ders konusu oluşturacak önemdedir. Şimdi Adana’nın Ceyhan İlçesindeki  aile mezarlığında ebedi uykusundadır ve belki de yaşananlar  ve uygulamalar nedeniyle kemikleri sızlıyordur. İlimizde 8 Şubat 1984- 14 Ağustos 1987 yılları arasında Valilik görevini yürüten Kemal Katıtaş’ın Bingöl ve Kığı  ilçelerinde Kaymakam iken, halk tarafından verilen  imparatorluğu İçişleri Bakanlığınca da teyid ve tescil edilmiştir. İmparator- Vali Katıtaş, 14 Ağustos 1987 Cuma günü saat 16.30’da makam odasında aniden rahatsızlanmış ve aynı gün saat 21.15 de Numune hastanesinde yaşama veda etmiştir. Şimdi gelelim acı gerçeğe; Katıtaş için ölüm yıl dönümlerinde Konya’da her hangi bir tören yapıldı mı ya da yazılarla anıldı mı? Sorunun yanıtı tam bir vefasızlık örneğidir ve yüreklerimizde adeta bir kurşun yarası gibidir;    - Maalesef hayır!    Şair Vali Katıtaşın ruh yapısını, kişiliğini ve yönetim anlayışını da yansıtan bir şiiri;   “Yere atmışlar cevherleri, Bulanın da avradını.    Yalan dolan haberleri,    Salanın da avradını.                              Doğruya engel olana,    Hileyi düstur kılana ,    Menfaat denen ummana,    Dalanın da avradını.                            Çifte rozet takanın da,    Adaletsiz Bakanın da,    Yağ çekerek makamın da,    Kalanın da avradına.                               Fare tutmayan kediye,    İltifat, bilmem ki niye,    Rüşvet niyetli hediye,    Alanın da avradını.                                               Kemal’de çoşuyor efkar    Sözü etmez kimseye kar,    Maliyetine riyakar ,    Olanın da avradını.”  İmparator Vali Katıtaş’ı Ölüm yılında saygıyla anıyorum. Ruhu şad olsun!