Konya Türk Ocağından örnek destek!

Sığınmacı olarak ülkemize gelen Suriyeli Araplar ve Türkmenlere kucak açan, onlara barınacak ve sığınacak hane ve çalışacak iş veren, oldukça geniş yelpazeli yardım kampanyaları sunan şehirlerden bir tanesi de bizim şehrimiz. Konya, eski bir Başkent olarak, ruhunda, özünde ve mayasında var olan, çaresize, kimsesize, yoksula, yolda kalmışa, kendine sığınmışa, kendinden yardım talep edene yardım elini uzatma hasletini hiçbir direktife, hiçbir emre, hiçbir ricaya bakmazsızın kendiliğinden yerine getiren bir şehir.  Konya bu özellikleri nedeniyle, bağlanılan, ayrılması zor olan, gelenlerin gitmek istemediği, ayrılmak zorunda kalanların en kısa sürede tekrar dönme istediği taşıdığı dünyanın ender şehirlerden. Bu şehrin yüzyıllar öncesinden gelen "gel" çağrısı, bu şehirde mistik rüzgarların esmesine öyle bir yol açmış ki, bunu ne yazabiliyor, nede anlatabiliyorsunuz. Anlatılmaz, yaşanır bir duygu demek bile tam olarak anlatmak istediklerinizi anlatamıyor. Geçtiğimiz yılın Kasım ayında başlayan ve geçtiğimiz hafta Cuma günü sona eren oldukça hoş bir destek örneği yaşandı şehrimizde. Şehrimizin Sivil Toplum Kuruluşlarına yakışan ve olması gereken buydu dedirten bir destek yaklaşımını sizlerle paylaşmak istiyorum. Bu destek, ilk defa geldikleri bir ülkede, yol ve iz bilmeyen, tabelaları, otobüs ve dolmuşların nereye gittiklerini okuyamayan, soramayan ve bu konuda oldukça sıkıntı çeken insanlara  verilen bir destekti.  Konya Türk Ocağı Şube Başkanı Dr.Vedat Erden ve Yönetim Kurulu Üyesi Salih Ümitkesmez'in öncülük ettiği bu destek,  İç savaş nedeniyle Suriye'nin Halep şehrinden  gelen Türkmenlere Türkçe okuma-yazma desteğiydi. Emekli İlkokul Öğretmeni Alaaddin Üste ve genç gönüllü Bahadır Erkal, severek, isteyerek ve hiç bir maddi karşılık almadan, 10 Kasım 2014 tarihinden itibaren 23 Halep'li Türkmen'e hafta içi her akşam saat 20.30'da başlamak suretiyle okuma- yazma öğretmeye başladılar. Kısa bir süre sonra, Halepli Türkmenler oturduğu sokakların tabelasını, bindikleri dolmuş ve otobüslerin nereye gittiğini okumaya başladılar Daha sonra gazete başlıklarını, büyük yazılarla yazılmış hikaye kitaplarını da... 10 Kasım 2014 tarihinde başladıkları eğitim 23 Ocak 2015 tarihinde sona ererken tam 75 gün sürdü. 23 Halepli Türkmen kardeşimiz, Konya Türk Ocağının, sınıf haline getirilmiş salonunda, azimle, şevkle ve isteyerek Türkçe öğrendiler.  Halep çarşısının ünlü " zenne" ayakkabılarını yapan Türkmen kardeşlerimizden 15 tanesi sonuna kadar bu kursa devam ettiler. 23 kişiyle başlanılan eğitim, iş ve sağlık sebepleriyle 15 kişiyle tamamlansa da, maksat hasıl olmuş ve Suriyeden gelen sığınmacıların evlerine ekmek götürenlerine Türkçe okuma-yazma eğitimi verilmişti. İki eğitim gönüllüsü kardeşimizin gayret ve fedakarlıkları, Konya Türk Ocağının çorbada bizimde tuzumuz bulunsun mukabili, bundan sonra yapılması gerekenlere ışık tutan çabası, bu konuda yapılan çalışmalara güzel bir örnek. Ülkemize gelen sığınmacı ailelerin yetişkin ve çalışan erkeklerine yönelik olarak başlıyan bu çalışma, sanıyorum 2015 yılı içerisinde Belediyelerimiz ve Milli Eğitim gibi ilgili kurumlarımız tarafından çok daha düzenli bir şekilde yapılabilir. Şehrimizde "Halkın Okulu" olarak kabul gören Büyükşehrimizin KOMEK başlığı altında topladığı çalışmalar dizisinin içerisine Milli Eğitim Müdürlüğü ile koordineli olarak, Suriyeden gelen Arapların, Türkmenlerin ve diğer sığınmacıların kadın ve erkeklerine yönelik okuma-yazma kursları neden açılmasın ve bununla ilgili projeler hemen Şubat ayı ortalarından itibaren neden yapılmasın diye düşünüyorum! Çünkü, Suriyeden gelen sığınmacıların çocuklarının eğitimi kadar, onların anne ve babalarının eğitimide önemli. Konya Türk Ocağı, 75 günlük bir çalışmayla bunun yapılabileceğini ve başarılabileceğini gösterdi. Bir Eğitimci olarak, Konya Türk Ocağı Başkanı Dr. Vedat Erden'i ve Halep Türkmenlerinin 'Salih ağabeyi" Yönetim Kurulu Üyesi Salih Ümitkesmez'i kutluyorum. Milletimizin destek ve yardım konusunda geliştirdiği pratik çözüm yollarından biri olan bu bakış açısının değerlendirilmekle kalmayıp geliştirilmesini, değişik dallar ve alanlarda yapılacak olan diğer projelerinde zenginleştirilerek,  en çok sıkıntısı çekilen uyum problemlerinin çözümüne katkı sağlanmasını elçiye zeval olmaz babından yetkililerimizin dikkatine sunuyorum.