KONYA İSTERSE BAKANI DA OLUR, ÇEKENİ DE!

Bakanlar kurulu açıklanmadan çok önce, Konya bakan bekledi, sözlerine sözler ekledi. İsimler dolaştı dillerde. Oldukça güzel ve yerinde temenniler vardı, lakin oldukça azdı… Arka planda, ha o mu, bırak arkadaş! Öne çıkmasın, gölge etmesin, bırak yerinde dursun, falanca filanca bakan olacağına, bu şehrin bakanı olmasın yaraları depreşti yine… Dedikodular, söylentiler tadından yenmez oldu! Sonunda el elde, baş başta kaldı Konya! Aklıselim sahipleri bu gelişmeler karşısında ne mi dediler? Konya’nın en büyük handikabı ne diye sözüm ona merak edenler, en iyi bildikleri bu konuyu temcit pilavı misali ısıtıp-ısıtıp milletin önüne getireceklerine, kıskançlıklarına, hasetliklerine, çekememezliklerine büyük bir kararlılıkla son verecekler! Ankara’nın yollarını aşındırmakla, şehre hizmet edecek nice insanı gözden düşürmekle, karalamakla, zihinlerde soru işaretleri bırakarak, karnının şişini indirerek geri dönmekle bu şehre kimse iyilik yaptığını sanmasın! Bakanımız çekenimiz yok laflarını keyifle sıralayanlara… Bakan ol deseniz olmaya niyetleri yok… Bakanı-çekeni bul deseniz, kimseleri beğendikleri yok! Kenara çekil biz bulalım deseniz, bu şehri bizden daha iyi bilen mi var? Biz bulacağız, bizim bulmamız lazım, bizi bize bırakın, bak nasıl buluyoruz! Diye başlıyorlar nasırlarına basılmışlar gibi sızlanmaya… İşler kördüğüm olduğunda da, bizi bize bırakmadılar, bizi bırakmaya niyetleri zaten yoktu gibi feryat ve figandan sonra, üfürükten teyyare babından bir dolu laf, bir dolu şikayet! Şehrimiz Bakanı olsun istiyor elbet! 12 Eylül sonrasından bugüne doğru dönüp baktığımızda, Mehmet Keçeciler gibi, Abdullah Tenekeci gibi, Saffet Sert gibi, Teoman Rıza Güneri gibi, Faruk Bal gibi, Sami Güçlü gibi Bakanlar, rahmetli Necmettin Erbakan ve Ahmet Davutoğlu gibi iki Başbakan çıkmış şehrimizden. Konya 27.dönem Milletvekili seçimlerinde 15 ismi vekil olarak Meclise gönderirken, CHP listesinden Konya Milletvekili seçilen Abdüllatif Şener, eski Maliye Bakanlarımızdan olunca buruk bir teselli oldu eski de olsa bir Bakanımız var diyor bazı arkadaşlar. Şimdi ne mi diyoruz? Yeni Kabinede iki Konyalı Bakan var, biri Konya’da doğmuş, biri Konya’da okumuş! Çevre ve Şehircilik Bakanı olan Murat Kurum… Sağlık Bakanı olan Fahrettin Koca… Hayat hikayelerinde, “Konya” geçen iki isim. Bazı arkadaşlara göre; Bir başka şehir olsa, anında sahiplenmeye başlar, sevincini bir şekilde belli etmeye çalışır, olumlu mesajlar vermeye anında başlardı. Konya, sahiplenme kavramıyla kulp takma kavramını birbirine karıştırma konusunda bir daha düşünmeli. Özellikle sosyal medyada! Çünkü, eski alışkanlıklarımız, eski hastalıklarımız, zapt edilmesi mümkün olmayan dilimiz anında başladı atıp savurmaya… Kaç kere Konya’ya geldiler ki… Konya’yı ne bilecekler! Konya ile alakaları ne? Yok canım, Konya’nın kenarından geçmez bunlar, karşıdan el sallayıp geçerler! Sevgili okurlar! Konya ile alakası olanlara, Konya’nın bağrından kopup gelenlere, Konya’ya hizmet etmeye geldim, Bu hizmete talibim diyenlere, Konya’ya sevdalı olanlara, Konya’ya bir şeyler yapmak için çırpınanlar hakkında aynı insanların neler dediğini, söylediğini unuttuk mu? Böyle konuşanların; Derdi ne? Muradı ne? Maksadı ne? Nereye varmak istiyorlar diye soran yok! Bu şehir bu algılardan ve yanlış yönlendirmelerden dolayı ne Bakanlı şehir olduğunun farkına varabildi, ne de Başbakanlı şehir olduğunun! Taraf tutma aşkına, karşı tarafı şikayet etme, pireyi deve, habbeyi kubbe yapma aşkına, aslı astarı olmayan dedikoduların aşkına, dolduruşların aşkına, güçlü insanların yanında karelerde bile olsa görünme aşkına günler, aylar, yıllar gayesiz, hedefsiz akıp geçiyor. Görülen o ki, bu algıyı yönettiğini düşünenlerde, insan kıymeti bilme gibi bir niyet yok! Liyakate, işin ehline değer vermek, görev vermek gibi meziyetlere de kapılarını kapatmış görünüyorlar! Oysa, bu düşüncelerin ve böyle düşünenlerin aksine; Bu şehirde arkasından korkmadan yürünecek insanlar vardı, halende varlar! Bu şehirde, bu şehre duruşuyla, vakarıyla, heyecanıyla çok şeyler katacak insanlar vardı, halen varlar! Bu şehri birleştirecek, koşturacak insanlar vardı, onları da bakar bakmaz görebilirsiniz! O küçük hesapları bırakıp, o olmaz, bu olmaz, şundan olmaz, bundan olmaz, olursa şöyle olur, böyle olur hikayelerinden oluşan tipik kasaba politikalarından acele çark edip ve bir daha bu çekememezlik tavırlarından, kıskançlıklardan ve hasetliklerden vazgeçmeyi, dilinizden o hiç düşürmediğiniz, Konya için el ele vermeyi, bir ve beraber olmayı hiç düşündünüz mü? Düşünüyor musunuz?