KAYBOLAN DEĞERLERİMİZ

Kurban Bayramını da birlikte idrak ettik. Bayram tatilinin 4-5 ila 9 gün arasında gidip geldiği bir ortamda bir taraftan turizm sektörü bir taraftan sanayi sektörü diğer yandan çalışanları ilgilendiren bayram tatilinde yine perşembe günü Türkiye işinin başında oldu. Rabbim herkesin işini ve aşını hayırlı eylesin. Ülkemizin çalışmaya hemde çok çalışmaya ihtiyacı var, üretmeye ve ürettiğine pazar bulmaya ihtiyacı var. Bayramlarla ilgili bazılarımızın daha doğrusu belli bir yaşın üzerindeki insanların ilk sözü ''Nerede o eski Bayramlar'' olmuştur. Bu eskiye olan bir özlem mi yada yeni neslin tercihi mi? Şimdiki gibi ulaşım ve iletişim araçlarının olmadığı, dar imkanlarla bu günkünden daha çok Bayram ziyareti yapılırdı. Ulaşım araçlarının çoğunlu belediye otobüsü, dolmuşlar ve taksilerdi. Bugün ise 20004 yılında Konyamızdaki trafikte seyreden araç miktarı 160.000 civarında iken 2019 yılı rakamları 800,000' e yaklaşmış durumdadır. Bazı evlerde iki hatta üç araç, hizmet etmektedir. Ancak geçmişte ulaşım araçlarının ve imkanların az olmasına rağmen 30-40 Bayram ziyareti yapılırken bugünlerde 5-10 ziyaret ancak gerçekleşmektedir. Birinci dereceden akrabalara ziyaret ikinci ve sonrası akraba ve tanıdıklara ise telefon ve internet ortamındaki diğer iletişim kanallarıyla ulaşılmakta ve Bayramlar karşılıklı tebrik edilmekte. Durakta beklemek yok, araba ile o trafikte kapı kapı gezmek yok. Herkes hayatından memnun tebrik eden memnun, tebrik edilen memnun. Ailelerin kendi kendilerine oturdukları bir evde dahi insanların (aile fertlerinin) birbirleriyle konuşmadığı daha doğrusu konuşmanın unutulduğu, aile fertlerinin bir birlerinin hal hatrını sormadığı bir sistemden düzenden ne beklenebilir ki! İnsanlar ekranlardaki ekran büyüklüklerine göre birbirlerine yakındır ve ekranlara dostdur, arkadaştır. Dahası insanlığımız, alışverişimiz, ticaretimiz ve diğer sosyal faaliyetlerimizin tamamı ekranlara teslim edilmiştir. Şu haberi hep duymuşuzdur. ''Bayram'da İstanbul boşaldı''. Doğrudur 15.000.000 nüfuslu Metropol kentdeki insanlar belki de sıla-i rahim yapmak için memleketlerine gidiyor. Peki değerli dostlar Konya ve benzeri şehirler niçin boşalıyor. Bayramlarda Konya boş caddelerdeki araç sayısı az otopark problemi yok, piknik alanları ziyaretçi bekliyor tam yaşanacak sakin bir şehir. Acaba sebebi dilimizin söylemeye cesaret edemediği ancak gerçeklerini de gizlenemediği şu ortamda bayram özünden uzaklaştırıldı da tatil mi oldu? Bayram Tatili kavramından Bayramı atıverdik mi? Birde Konya ve benzeri şehirlerde bu sakinlik gözlenirken sahil kentlerinde de aşırı bir yoğunlu gözlenmekte. Kimseye sıla-ı rahim yapmaya Antalya iline gitmiyordu muhtemelen Konya'da eşik (seki) atlamadı diye bir tabir vardır. Konya'da eski Bayram ziyaretleri eşik atlamadan o caddedeki, sokaktaki apartmandaki insanlar tek tek ziyaret edilirdi. Bu durumda küslük diye bir kavramın varlığından da söz edilemez, toplumsal barışta budur. Yeni Bayramlaşma modeli de şöyle mi acaba! Tatile gitmeden ya da tatil dönüşü akşam yemeğinde ebeveynleri ziyaret tatil esnasında güneşlenirken de dostumuz, akrabamız, yarenimiz, dert ortağımız ekranda diğer Ümmet-i Muhammed’in bayramını tebrik etmek bir diğer konu Ramazan Bayramı 3 gün Kurban Bayramı dört gündür. Konyalının bayram bir hafta sürer Bayramdan sonrada Konyalının dediği gibi ''Geçmiş Bayramınız, Mübarek olsun'' diyor. Selâm ve saygılarımı sunuyorum.