İyi ol...

Kim bizi iyilikle anarsa dünyada adı, iyilikle anılsın. Bir kimse, bir kimse hakkında iyi söylerse o hayır, o iyilik, kendisinedir, gerçekte kendisini övüyor demektir. Bu, şuna benzer: Birisi, evinin çevresine güller, fesleğenler eker; evinin bahçesini güllük gülistanlık yapar. Ne vakit bakarsa gül görür, fesleğen görür, boyuna cennettedir. İnsan, insanların hayrını söylemeyi huy edinirse birisinin hakkında hayırlı sözler söylemeye koyulur; o da onun sevgilisi olur; onu andı mı, sevgilisini anmış olur. Sevgiliyi anış güldür, gül bahçesidir, güzel kokudur, esenliktir. Fakat birisinin kötülüğünü söylerse onun nefretini kazanır; o adam da onu andı mı, hayali gözünün önüne geldi mi, yılan, akrep görmüşe yahut diken, çöplük görmüşe döner. Mademki gece-gündüz, güller, gül bahçeleri, İrem bağları görebilirsin, elindedir bu; peki, ne diye dikenliklerde, yılanların bulunduğu yerlerde gezer dolaşırsın? Herkesi sev de boyuna güllükte-gülistanlıkta yaşa. Herkesi düşman bilirsen düşmanların hayalleri gelir gözünün önüne; gece-gündüz dikenliklerde, yılanların bulunduğu yerlerde gezip dolaşırsın âdeta. Erenler, herkesi severler, iyi görürler ya; bunu başkaları için yapmazlar, kendileri için bu işe girişmişlerdir; kötü, tiksinilen bir hayal görmemek isterler. Mademki şu dünya da insanları anmaktan, hayallerini görmekten kaçınmaya imkân yok; nefret edilen bir kötülük, yollarını kesmesin diye anışlarının da, hatırlayışlarının da hep sevimli, hep güzel olmasına çalışırlar. Fihi Ma Fih- Hz. Mevlana Üzerine düşündüğümüzde sanki şimdi zamanda bunu yapmak, herkes hakkında olumlu düşünmek zor gibi gelmekle beraber işin aslında durum insanın kendi iç huzuru ile alakalı olduğunun idraki ile daha kolay hazmedilir bir lokma olarak gözükecektir. İnsanlar hakkında ne kadar çok olumlu düşünceye sahip olursak onların bize olabilecek muhtemel zarar ve ziyanının da azaltmış oluruz. Ayrıca zarar ve ziyanda da ayrı bir hayır olduğunu görmek de bu yolda ilerlerken bize destek olabilecek bir ruh hali ve olgunluğudur. Hayatı maddiyattan ne kadar uzaklaştırıp manevi hazzına odaklanırsak hem maddiyatın üzerimizde oluşturduğu baskıyı kırar hem de asıl manayı bulmaya yakınlaşırız. Maddi karşılığı olan çabalar kişinin hayatta kalmasını sağlayacak durumda iken bunun aşırısını arzulamak hem kişisel egonun esiri olmak hem de toplumsal huzursuzluğun temelini sarsmak yönünde olumsuz sonuçlara neden olmaktadır. Huzurun ve dengenin sağlanabilmesi için “ben ne yapabilirim, gücüm sınırlı” cümlesini kurarak sorumluluktan kaçmak yerine herkesin kendi adına düşen kısmında çaba sarf etmesi bir bütünün parçası olduğu şuuru ile ifa edildiğinde bütünün hayrına oldukça anlamlı olacaktır. Birisi veya bir durum hakkında olumsuz ve kötü düşüncelere sahip olmak önce bizi kirletir sonra da çevremizdeki, hayatımızdaki her şeyi. Bu zamana kadar yaşadıklarınızı değerlendirdiğinizde herhangi bir kişi veya durum hakkındaki olumsuz düşünce kalıplarınızın zamanla size hiçbir fayda getirmediği gibi hatta sizi doğru ve güzel olana ulaşmanızda kendinize kurduğunuz bir engel olduğunu görebilirsiniz. Ufak bir düşünce kıvılcımı olan olumsuz düşünce zamanla tüm hayatımızı saran büyük bir yangına dönüşür. Sonucunda cezalandırdığımız kişi veya durum bu yangından zerre zarar görmezken asıl kaybedenin bizim kendimiz olduğu gerçeği ile karşılaştığımızda kaybettiğimiz zaman telafi edilemeyiz. Birisi veya bir durum hakkındaki olumlu bir düşüncenin de hem bizim hem de çevremizdekilerin huzur ve mutluluğu için dünya üzerindeki cennete ulaşmak olduğunun farkına vardığımızda ruhumuzu sarabilecek her türlü hastalıklardan da kendimizi korumuş oluruz. Daima önyargısız ve saf düşünceyi kendi içimizde egemen kılmak ve çevremize de bunu yansıtmak bizi ve bizimle temas halinde olan herkesi dalga dalga saracak iyilik ve güzelliktir. Mutlu günler…