İşte bu yüzden…

Bayılıyoruz. Birbirimizi ‘başkası’ ilan etmeye doyamıyoruz. En ufak bir görüş ayrılığında hemen yaftayı yapıştırıyoruz. Yok içimizdeki ‘şucular’, yok içimizdeki ‘bucular’, diye birbirimizi ayrıştırmaya ölüp bitiyoruz. * Tartışmayı bilmiyoruz. Tartışmanın amacını, ne anlama geldiğini dahi bilmiyoruz. Farklı görüşte olmanın bir zenginlik olduğunu, gelecek adına atılan kilometre taşlarının temeli olduğunu anlamıyoruz. Eğer aynı görüşte değilsek, sanki kan davası güdercesine birbirimize düşman kesiliyoruz. * Oysaki yanılıyoruz. Çok büyük bir yanılgıya düşüyoruz. Bizi bölmek ve parçalamak isteyenlerin ekmeğine yağ bal sürüyoruz. Büyük oyunu görmüyoruz. * Anlamıyoruz, anlayamıyoruz. Kör ihtiraslarımızın, ucuz menfaatlerimizin peşinde, birbirimizi düşman belliyoruz. Ötekileştiriyoruz. Birbirimizi ne kadar çok ötekileştirirsek, o kadar çok seyreliyor, o kadar çok ayrılıyoruz, birbirimizden kopuyoruz. * İşte bu yüzden bir dirhem dahi yol alamıyoruz İşte bu yüzden ilerleyemiyoruz. İşte bu yüzden ekonomimiz kötü. İşte bu yüzden eğitim hallaç pamuğu. İşte bu yüzden siyaset bu kadar çirkin. İşte bu yüzden üçüncü dünya ülkesi kavramının dibiyiz.