İÇ BARIŞ

Ülkemizde iç barışı öncelikle sağlamalıyız. Ulu Önder Atatürk’ün meşhur sloganı da böyledir. “Yurtta barış, cihanda barış.” Bugün yurtta barışı sağlayabilmiş değiliz yazık ki. 30 yıldır süren terör olayları zaten millet olarak hepimizi, maddi ve manevi kayıplara uğrattı. Kürt kökenli yurttaşlarımızın haklarını istediklerini ve savunduklarını söyleyen teröristler, aslında bunu bir bayrak olarak kullanarak, kendi ayırıcı, bölücü ideallerine ve ideolojilerine hizmet etmeye çalışıyorlar. Kürt kökenli yurttaşlarımızın hakları denince, aklıma hep, Kürt kökenli yurttaşlarımızın haksızlıkları, yani onların uğradıkları haksızlıklar gelir. Nerede bu haksızlıklar Allah aşkına, merak ediyorum, bana bir gösterin. Nerede, hangi zeminde, hangi zamanda böyle haksızlıklar yapıldığını gördük, bilemiyorum? Uzun meslek hayatımda ve özel hayatımda ben böyle bir manzara ile karşılaşmadım. Bu ülkede, kökeninden dolayı, herhangi bir yerde ayrı muameleye tabi tutulan yurttaş görmedim. Bu insanlarımızın ve diğer yabancı kökenli (Çerkezler, Arnavutlar, Araplar, Boşnaklar vs) yurttaşlarımızın anayasal eşitlikleri teminat altındadır. Zaten sosyal hayatta, siyasal hayatta bunu, bu eşitliği görüyoruz. Bu Türkiye yurdu, bir Türk kökenli yurttaşa ne kadar aitse, bir Kürt kökenli yurttaşa da o kadar aittir. Kurtuluş Savaşını birlikte kazanmadık mı? Şehitliklerimizde yan yana yatmıyor muyuz? Ben Ankara’da ikamet ediyorum. Balık satıcıları daha çok Sakarya Caddesi’nde toplanmışlar ve bunları işletenler ağırlıkla Kürt vatandaşlardır. Geçenlerde, bunlardan biri, bir şeye öfkelenmiş olacak, elindeki koca bıçağıyla bağırıyor: “Yakarım ulan hepinizi, kovarım bu memleketten vs vs.” Ankaralılar manzarayı tebessümle seyrettiler. Ben şöyle düşündüm: Bu yurttaşım çok öfkeli ve kendi yurdunda, anlık bir öfkesini böyle dışa vuruyor, az sonra öfkesi geçiyor ve işine devam ediyor. Benim Kürt vatandaşım öz yurdunda yaşayıp gidiyor işte. Türk Devleti, yurt içindeki bu ayrılıkçı, ırkçı, ideolojik terörle elbette başa çıkacaktır. Son zamanlarda bu alanda güvenlik kuvvetlerimizin başarıları daha da artmıştır. Ancak, öte yanda, yurdumuzun güney sınırlarında (yaklaşık 1250 km), Suriye’de ve Irak’ta, mezhep savaşları var, iktidar savaşları var, PKK’nın uzantısı grupların etnik faaliyetleri var, DEAŞ denen terör örgütünün bu topraklardan temizlenmesi bahanesiyle buralara silahlarıyla gelip yerleşmiş emperyalist Amerika, Rusya ve ötekiler var. Ortalık karmakarışık. Türk Ordusu da buralarda müdahil oldu. Seyirci kalamazdı. Birliklerimiz El Bab’a kadar Suriye’ye girdi. Şimdi de Rusya ve İran’la işbirliği içinde Suriye’nin İdlib bölgesine girdi. Her zamankinden daha çok, iç barışa ve milli dayanışmaya muhtacız. Gelin görün ki, siyasal hava gergin. Devlet başkanı öfkeyle, ana muhalefet liderine cahil diye hitap ediyor, o da ötekine diktatör diyor. Alt kademeler de onlardan geri kalmıyor. Yazık. Bunlara halkımız çok üzülüyor. Amerikalı Düşünür R.W.Emerson (1803-1882) diyor ki, “kendinizden başka hiç kimse size barış getiremez.” O hesap, cumhurbaşkanı sakin olmalı, parti liderleri ve herkes sakin olmalı. Bu buhranlı günlerde, bize iç barış çok lazım. Saygılarımla.