Hz. Ebu Bekir Sıddık (ra.)

Günümüz dünyasında insanlığın derin sızılarından olan kibir, kişileri kendinden geçirmiş ve bulunduğu makamın, sahip olduğu her şeyin kendisinin çabaları sonucunda elinde olduğunu düşündürerek aslını unutup malını, mülkünü, makamını ve mevkisini -tüm değerleri ezerek- korumaya adamasına sebebiyet vermektedir. İşte bu noktada hatalarımızı görmek için Hz. Ebu Bekir Sıddık (r.a.)’ın üstün kişiliğinden örneklerle, bulunmamız gereken konum ve duruşumuzu kontrol etmemiz gerekmektedir. Hz. Ebu Bekir, ömrü boyunca İslam ahlakının güzel bir temsilcisi ve Peygamberimiz (sav)’in yakın dostu olmuştur. İslam tarihinde “Dört Halife Dönemi” olarak adlandırılan dönemin ilk halifesi olan Hz. Ebu Bekir, merhametli, kararlı ve adil yönetim anlayışının yanı sıra her koşulda sergilediği İslam ahlakı ile kendisine üstün başarılar nasip olmuş örnek bir müslümandır. Allah’a olan bağlılığı ve derin sevgisi ile tanınan Hz. Ebu Bekir’in, İslam ahlakını yaymak için gösterdiği samimi çabası ve halifelik makamındayken gösterdiği adaletli yönetim anlayışı, günümüzde tüm Müslümanlar tarafından örnek alınması gereken hikmetler içermektedir. Güzel huyu, merhameti, mütevazı kişiliği ve Kuran ahlakını yaşamada gösterdiği titizliğiyle sahabeler arasında ön plana çıkan isimlerden biri olan Hz. Ebu Bekir, İslamiyet’i kabul etmeden önce de dürüstlüğü ile bilinen bir kişiydi. Kureyş’in ileri gelenlerinden ve mühim işlerde görüşmelere katılan istişare ehlindendi. İslamiyet’ten önce, sadece kabileler tarafından seçilen ve tayin ettiği miktarlar kabul gören, üstün meziyetli kişilerin baktığı borç işlerine Hz. Ebu Bekir bakardı. Kureyşliler, onun verdiği kararlara uyar, onun takdir ettiği miktarları seve seve kabul ederler, ondan başkası getirecek olursa kabul etmezlerdi. Gençlik yıllarını, üstün bir ahlak sergileyerek geçiren Hz. Ebu Bekir, Hz. Muhammed (sav)’in nübüvvetinden önce de onun yakın bir dostuydu. Peygamberlik ile şereflenen Hz. Muhammed (sav)’in çağrısını ilk kabul edenlerden olduğu için Hz. Peygamber şöyle demişti: “Ebu Bekir, hiç tereddüt etmeden çağrımı kabul etti.” İslamiyet’in kabulünden sonra Peygamberimiz (sav)’in söylediği her söze uyan ve daima Allah’ın sınırlarını koruyan Hz. Ebu Bekir, Hz. Muhammed (sav) tarafından “Sıddık” olarak isimlendirilmişti. Hz. Ebu Bekir, sahabe arasında geniş ilmi, dini konulardaki derin bilgisi, isabetli kararları, keskin görüşü ve asaletli tutumuyla tanınmaktaydı. Hz. Ebu Bekir bu üstün özellikleri nedeniyle halk tarafından büyük bir sevgi ve saygı görmüştür. İnsanların kibirli davranışlarını hoş karşılamayan, fakirlere, zor durumda kalanlara yardım etmekten mutluluk duyan bir yapıya sahipti. Tarihi kaynaklara göre, Hz. Ebu Bekir, Urve b. Zübeyr’in, kırk bin dirhem olarak takdir ettiği ve o dönem için büyük olan servetinin tümünü Allah yolunda harcamıştır. Kureyşlilerin işkence ile tekrar putperestliğe çevirmek istediği birçok esir Müslüman’ın kurtarılması ile köle olanların sahiplerine önemli miktarda ödemeler yaparak özgürlüklerine kavuşmalarına vesile olmuştur. Ticaretle uğraşan ve Allah’ın kendisine büyük zenginlik ve mülk nasip ettiği Hz. Ebu Bekir, tüm malını İslam ahlakının yayılması için infak ettiği için Resulullah (sav) onun hakkında, “Malını feda etmede en önde giden kişi Ebu Bekir’dir. Ebu Bekir ne güzel dosttur. Aramızda İslam kardeşliği ve sevgisi vardır” buyurmuştur. Hz. Ebu Bekir’in Hilafet görevini üstlendikten sonra halka hitaben yaptığı şu konuşma oldukça önemlidir: “Ey halkım! Ben size yönetici oldum. Hâlbuki sizin en hayırlınız değilim. Eğer iyi işler yaparsam, bana yardım ediniz. Eğer yanlış işler yaparsam bana doğru yolu gösteriniz. Doğruluk, emanettir. Yalancılık, hıyanettir. Sizin en zayıfınız benim yanımda güçlüdür ki, onun hakkını müdafaa ederim. En güçlünüz benim yanımda zayıftır ki, başkasının hakkını ondan alırım.” Mutlu günler…