Hayat bayram olsa...

Bolluk, bereket, iyilik dolu mübarek ramazan ayının ardından kardeşlik içinde mutlu ve huzurlu bir bayramı da şeker tadında yaşadıktan sonra uğurluyoruz. Tam da bu hisler içerisinde bir şarkının sözleri akla takılıyor. Hayat bayram olsa … Sahi, hayatın her saniyesi bayram tadında yaşanır mı? Bu mümkün mü ve eğer mümkün ise her günün bayram olması acaba gerçekten insanoğlunu memnun eder mi? Aslında ilk bakışta hayatın her gününün bayram tadında olması sağlık ve maddi imkânlar ile elde edilen bir durummuş gibi gözükse de bunun tüm insanlık için geçerli olduğunu düşünmek oldukça zor. Dünya üzerindeki yaşam, ince hesaplar üzerinde muhteşem bir denge ile Yaradan’ın bir kurgusudur. Mikro dünyamızda gözlemleyemediğimiz bu denge her saniye mükemmel bir şekilde işlemektedir. Buna dair zihinsel örnekler bedenimizin içerisindeki trilyonlarca ihtimalin en iyi şekilde işlemesi ile bize anlatılırken daha geniş açıdan bakıldığında evrenin yine trilyonlarca ihtimale rağmen dur durak bilmeden mükemmel bir devinim içerisinde olduğunu göstermektedir. Bu muhteşem dengeye eğer insan kendi başına müdahalede bulunabilseydi sonucunun hiçte parlak olmayacağı bilim adamlarının yaptığı istatiksel çalışmalarda ortaya konmuştur. Örneğin yapılan varsayımsal çalışmalarda dünya üzerindeki tüm kaynaklar toplansa ve herkese adil bir şekilde dağıtılsa yüzyıllarca hiç kimse açlık, susuzluk, güvenlik ve benzeri bir olumsuzluk yaşamayacağı ortaya konmuş olmasına rağmen bunun gerçekleşme ihtimali imkânsızdır. Bunun sebebi yine insanın kendisinde saklıdır. Aç gözlülük, eşitsizlik, adaletsizlik gibi kavramlar bunun asla gerçekleşmeyeceğinin göstergesidir. İşte tam bu noktada dünya üzerindeki yaşam gerçeği bize mutlak bir mutluluk ve huzur sunmaktadır. Buradaki mutlak kavramı olası en iyi sonuçlardan ortaya çıkmaktadır. Yani süreklilik arz etmesi gereken sonsuz bir mutluluk ve huzur değil tüm olasılıklara rağmen bakış açımız sayesinde evrenin dengesine uyum göstermek olmalıdır. Bu seçimlerimiz arasında bize en çok konfor sağlayacak tercih olarak yaşamımızda yer alacaktır. Yürüdüğümüz hayat yolunda karşılaşabileceğimiz her olay ve durum aşılması gereken birer engel olmaktan çok yaşam sürecinin bir parçasıdır. Hayat içerisinde tüm isteklerimizin sonsuz gerçekleşmesi tüm insanlar açısından düşünüldüğünde büyük bir kaosun sebebi olacaktır. Çünkü insanın kendisi için istediği her türlü iyi durum ve hal herkesin aynı veya farklı oranlarda birbirleri ile etkileşimlerini doğrudan ve sürekli değiştirecek ve içinden çıkılmaz bir kombinasyon ile kendini bir sonsuz imkansıza taşıyacaktır. Anlaşıldığı üzere insanoğlu, Yaradan tarafından kurgulanan, kader ve kaza olarak nitelendirilen sebep ve sonuçları ne kadar tevekkül ile karşılayacak olursa asıl denge kişisel olarak bu şekilde kendini en iyi şekilde ortaya koyacaktır. Bu kolay kabul edilecek durumlar olmamakla beraber ruhsal doyum ve uygunluğa ulaştığında kişinin asıl huzur ve mutluluğu bulması ancak bu şekilde mümkündür. Toparlayacak olursak aynen şarkıda olduğu gibi hayatın bayram olması için gereken şey tüm insanlığın kendi mikro dünyası içerisinde uyum ve dengeyi tüm olasılıklarla beraber kendisi için en uygun olan ile karşılaştığını düşünmesi ile mümkün olacaktır. İnsanoğlu karşılaştığı olay ve durumların kendisi için uygun veya olumlu olmadığını düşündükçe ve yaşadıklarına yersiz direnç gösterdikçe bu sadece onun daha çok dibe çeken unsur olarak hayatında yer alır. Hayatımızda olmasını istediğimiz her ne varsa bunun için gereken çabayı samimiyet ve sabır ile gösterdikten ve sonuçlar içerisinden hakkımızda en hayırlısı istemek sonrasında da en iyi veya en güzel kavramının ötesinde teslimiyet göstermek bizim için mutluluk ve huzuru sağlayacak yegâne ancak en geçerli yöntemdir. Mutlu günler…