HAKKIMIZI KULLANMA MESELESİ!

Bugüne kadar birçok mevzuda hak kullandık… Söz hakkı dedik, fikrimizi söyleme hakkı dedik. Geriye doğru dönüp baktık ki, Hoca Nasreddin misali yapayalnız kalıvermişiz orta yerde. Kimseye yaranamadı bu hak kullananlar diyenler yıllarca neler neler anlatmadılar. Hak kullananlar bazı çevrelerden aferinler aldılar. Yanınızdayız, devam edin diyenlerin övgülerine, taltiflerine mazhar oldular. Başları derde girdiğinde, birde baktılar ki, kimse ortalarda yok! Mesela, en zalim hak kullanma “susma hakkı” olarak tarif edildi. Ne sordularsa cevap vermedi arkadaşlar. Susmanın fazilet olduğu, söz gümüşse, sükut altındır diye anlatılmaya çalışıldı bu meziyet. Mutlaka cevap verilmesi gereken konular vardı. Sus, sus nereye kadar deniyordu. Kem…diyen oldu…Küm…diyen oldu…Kem-küm…diyenler oldu… Öksürüldü… Valla-billa…diye başlayan cümleler kuruldu. Ve tekrar susuldu. Susmakla vaziyetin idare edilemeyeceğinin anlaşılması bayağı bir zaman aldı. Buna rağmen, vaziyeti idare etmenin bir sanat olduğuna inananlar geri adım atmadılar. Bütün olumsuz yönlerine rağmen, susma hakkını kullanmak marifet sayılmaya devam etti!... Susma hakkını kullananlardan bazıları dönem dönem ortaya çıkıp konuştular; Bir konuşursam!... Benim de konuşacağım zaman gelecek!... Konuşursam yer yerinden oynar! Öyleyse, konuş kardeşim! Konuşmadılar! Dut yemiş bülbül misali susma hakkına geri döndüler! Bu esrarengiz hava, sır küpü olma tavrı, çok şey bilen adam hikayeleri gündeme şöyle bir dokundu geçti! Anadolu’da tarafta buldu, taraftar da… Lakin; Bu tabloya kimlerin inandığını ve inanmak istediğini tahmin bile edemezsiniz. Az biraz düşünürseniz, haklarımızdan birçoğunu kullanma konusunda ettiğimiz feragatlerin haddi hesabı var mı? Oturma hakkı, düşünme hakkı, karar verme hakkı, karara varma hakkı, cayma hakkı... Gücenme hakkı, kırılma hakkı, yakasına küsme hakkı… Dikkat çeken haklar arasında “Paslanma hakkı” diye bir şey gelir arada bir gündeme… Ne mi yapılır? Madem bizim kıymetimizi bilmiyorlar diyenler, inzivaya çekilir gibi, çekilirler, bir köşeye, bir izbeye başlarlar düşünmeye. Kendi köşesine çekildi diye anlatırlar böyle kimseleri. Oturdukları yerde, önce unuturlar, sonra hatırlayanda, anan da, soranda kalmaz. Paslanma hakkını kullana kullana, mecazen ve de resmen pas tutar bu insanlar.. Kimileri kahrından pas tutar, kimine kenarlarda bekletilmeyi layık görürler, onlarıda o kenarlarda paslandırırlar. Bazıları naz yapma hakkını kullanır. Kendini öyle naza çeker ki, sonunda fazla naz aşık usandırır derler. Naz yapanlardan vazgeçerler. Naz yapanlardan bazıları işin dozunu kaçırdıklarını iş işten geçtikten sonra anlarlarsa da, yapacak bir şey yoktur. Naz yapma hakkının bir yere kadar olduğunu birçoğu anlayamamıştır. Konuşma hakkı ilginç bir haktı. Konuşmak isteyenler, bizi bir dinleyen bulunur sanıyorlardı. Fena halde yanıldıkları ne dün anlayabildiler, ne bugün… Kimi geveze dedi… Kimi vara-yoğa konuşuyor dedi… Kimi şuna bir sus diyecek yok mu diye, ikaz ve uyarılarda bulundu. Sonunda konuşma hakkını kullananlar, kendi kendine konuşanlardan oldular. Birçoğumuz seyretme hakkını kullandı. Seyirci oldu. Her şeye seyirci kaldı. Seyirci olma hakkını kullandıkları için etliye-sütlüye karışmadılar. Zülfüyare dokunmadan geçmeyi kendilerine şiar edindiler. Kavga oldu seyrettiler. Ayırmaları gereken birçok olayda, şahit yazmasınlar demişlerdi. Bizden olmasın, bizden duyulmasın, biz görmedik, biz duymadık babından, ortalardan sessizce kayboldular, seyirci olma hakkından da zerrece feragat etmediler. Sevgili okurlar, hep birlikte dilimizden hiç düşürmediğimiz, ancak bir türlü sağlayamadığımız bir hak daha vardı! Bir ve beraber olma hakkı! “Birlikte” kelimesiyle başladığımız, sonunu getiremediğimiz bu hakka sahiplensek, birçok meselemiz kendiliğinden çözülecekti, dünya kadar karelere girdik, ellerimiz havada pozlar verdik olmadı gitti! Malum seçim dönemine girdik, adaylarımız da belli oldu. Bundan sonra kullanacağımız önemli haklar var. Öncelikle, taşın altına el koyma hakkımızı kullanacağız. Ardından beyaz bir sayfa açma hakkımızı… Ve onun ardından bu bir milattır deme hakkını kullandıktan sonra, vaatlerimizi sıralama hakkımızı kullanacağız. Sonra da, seçme hakkımızı kullanmak üzere hep birlikte sandığa gideceğiz! Mesele budur sevgili okurlar!