GÜVENSİZLİK VE ADALET

Ülkemizde güvensizlik, almış başını gidiyor. İnsanlar birbirlerine güvenmiyor, esnaf birbirine güvenmiyor, müşteri taksi şoförüne, alıcı indirim yaptığını söyleyen satıcıya, işçi işverene, bekleyen randevu verene, alacaklı borçluya, para ödediğin insan eline aldığı paranın miktarına güvenmiyor (sayıyor), muhalefet Yüksek Seçim Kuruluna ve en vahimi, vatandaş adalete güvenmiyor. Aslına bakarsanız son iki güvensizlik noktasını belirtmek yeterliydi. Yani adalete ve seçime güvenmedikten sonra, ülkenin zaten ne hayrı kalır ki. Ülkemiz bunca iç ve dış sorunlarla uğraşırken, bu güvensizlik tuz biber gibi sosyoekonomiyi olumsuz etkiliyor. Siyasal yönetimin bu konuya gereken önemi vermesi ve önlem alması gerekir. Öte yandan, üniversitelerimiz bu sorun üzerinde çalışmalı, sosyolojik raporlar hazırlayarak yönetime yardımcı olmalıdır. Yazık ki, 200’e yakın sayıdaki üniversitelerimizden ülke sorunlarıyla ilgili bilimsel, aydınlatıcı, yol gösterici görüşler, bildiriler, raporlar alamıyoruz. Öyle ki, rektörlüklerin siyasal iktidardan çekindikleri o yüzden köşelerine çekildikleri iddia ediliyor. Oysa üniversite, her şartta bilimsel özgürlüğüne sahip çıkmalı bunun için gereken cesareti üretmelidir. Yukarda, adalete güven olmadığı anda, ülkenin hayrı kalmaz dedik. Bunu manayı kuvvetlendirmek için söylemiyorum. FETÖ örgütü, hain planlarını yaparken, özellikle adalet mekanizmasının içine sızarak, ülkeyi ‘hayrı kalmadı’ hale getirmek istedi. 20 aydan beri yapılan temizlikle, yaklaşık 104 bin şüpheli yakalandı ve bunların 40 binden fazlası cezaevlerine kondu. Yargıdan, yaklaşık 2300 hakim ve savcı, 104 Yargıtay, 41 Danıştay, 2 Anayasa Mahkemesi, 3 HSK üyesi tutuklandı. Manzaraya bakar mısınız? Yargı mekanizması bu hale getirilmiş bir ülkede, nasıl hak arayacaksınız? İşte Türk İnsanı böylesine vahim bir sorunla da uğraşıyor. İç ve dış bütün sorunlara sahip çıkarak, bunlarla mücadele etmek, çözüm yolları üretmek, birlik ve dayanışma gerektirir. Ana muhalefetine selam vermeyen bir iktidar, onun Yüksek Seçim Kuruluna güvenmediğini söylemesine de kızmamalı. 1990’lı yıllarda siyasal rakipleri, parti liderlerini, TV ekranlarında karşılıklı tartışırlarken seyrederdik. Bunlardan, ileri demokrasilerde olduğu gibi, diyerek övünç duyardım. Bunlar hayal oldu. Tıpkı her soruyu serbestçe soran sunucu-yönetmenlerin kaybolması gibi. Adaletin ne derece hayati bir kavram olduğunu bilen Hz. Muhammet bakın ne demiş, “Adaleti çiğneyen devlet adamlarını cezalandırmayan uluslar çökmek zorundadır.” Dünyanın ileri gelen düşünürleri de aynı konuda bir çok şey söylemişler: Mesela, meşhur Fransız Romancı Victor Hugo (1802-1885) demiş ki, “İyi olmak kolaydır, zor olan adil olmaktır.” Keza, İsviçreli Filozof Jean Jacques Rousseau (1712-1778) demiş ki, “Yasama yürütme ve yargı iç içe geçmişse, anayasa yok demektir, kuvvet kimdeyse o hakimdir.” Ulu Önderimiz Atatürk’ün bu konudaki sözlerini herkes bilir, “Adalet mülkün temelidir.” Ülkedeki büyük güvensizliği ancak ve ancak, adalete güveni sağlamakla ortadan kaldırabiliriz. Saygılarımla.