Güleriz ağlanacak hale..

Güler misin, ağlar mısın, üzülür müsün, sevinir misin anlamadım gitti.. Kimin ne yaptığı belli değil. Gümbürtüyle, oldu bittiyle, bin bir dalavereyle yürümeye çalışan bir memleket.. Bir önceki yazımda, vatandaşın birine, devletin hastanesinde düz taban teşhisi konulurken, bir başka hastanede düz taban olmadığı raporu verildiğini yazmıştım.. Yazıyı okuyan gazeteci arkadaşlardan biri, “O da bişey mi” diyerek askerde yaşadığı benzer olayı anlattı, gülmekten karnıma kramp girdi.. Anlatıyor.. Sanıyorum üşütmüşüm ve hastalandım. Bir arkadaşım da benim gibi hastaydı ve şikayetlerimiz hemen hemen aynıydı.. Kış mevsimi, ortalıkta ishal salgını vardı. Revire gittik. Doktor ikimizden de gaita testi istedi. Tuvalete gittim fakat ishalden dolayı sabaha kadar sürekli tuvalete çıktığımdan, bir türlü dışkı çıkaramadım.. Arkadaşıma durumu anlatıp, “Sen yaptın mı diye sordum. Yaptım dedi. Ben yapamadım seninkinden bir parça ver de benimkiymiş gibi vereyim, nasıl olsa şikayetlerimiz aynı dedim. O da verdi” İkimizinki aynı olduğundan, “Aynı anda vermeyelim durumu çakarlar dedim” 5 dakika arayla dışkılarımızı laboratuara verdik.. Birkaç saat sonra da tahlil sonuçlarını alıp doktorun kapısına geldik. Önce ben girdim. Doktor, “Ne yaptın sen böyle, amipli dizanteri, hasta olduğun yüzünden belli” diyerek ilaç yazıp bana 5 gün rapor verdi.. Çıktım ve birkaç kişiden sonra bana dışkısını veren arkadaşım girdi.. Çıkınca ne oldu neymiş sana kaç gün rapor verdi diye sorunca, “Benimki temiz çıktı. Bu yüzden rapor da vermedi” dedi.. Yani onun dışkısıyla ben hasta olmuş oldum ve 5 gün rapor aldım. Dışkının sahibinde bir şey çıkmadı.. Buyurun bakalım..