Fenerbahçe düşünsün

Malumunuz bugün önemli bir mücadele bizi bekliyor. Önce rakamların dilinden durumu özetleyelim, ardından maçta neler yaparız değerlendirelim. Ligin ikinci yarısıyla birlikte çıkışa geçen Konyaspor'un bu yükselişini sayılarla kısaca hatırlayalım. İkinci devre oynadığı 10 maçta 7 galibiyet, 3 beraberlikle 24 puan toplamış. Bu rakam maç başına 2.4 puanlık bir orana denk geliyor. Galatasaray geçen sene 77 puan ve maç başına 2.26 puanla şampiyon olmuştu. Yani Konyaspor ligde ikinci yarıda tutturduğu ortalamayı genele yaysa rahatlıkla şampiyonluk potasında yer alırdı. Nitekim ligin ikinci yarısını baz alıp bir sıralama yaptığınızda, Yeşil-Beyazlı ekip en yakın rakibi 22 puanlı Beşiktaş'ın önünde, 24 puanla birinci sıraya yerleşmiş durumda. Peki bu başarıyı neye borçluyuz? Bu sorunun cevabını da yine rakamlarla aramaya çalışalım. Konyaspor ligin ilk yarısında 17 maçta 24 gol yemiş, yani ortalama 1.4 gol. İkinci yarıda ise 10 maçta yediği gol sayısı sadece 3, bunun maç başına ortalaması ise 0.3.. Attığımız gollere de şöyle kısaca bakalım. Ligin ilk yarısında 17 maçta 19, yani ortalama 1.1 gol atmışız. İkinci yarıda ise bu rakamlar, 10 maçta 13 gol ve ortalama 1.3 olmuş. Konyaspor ya da Aykut hoca neden ikinci yarıda çok daha başarılı sorusunun cevabı da görüldüğü üzere aslında hiç zor değil. Yediğinden fazlasını atarak neticeye giden bir takım olmadığımız zaten belli. İlk yarıyla ikinci yarı arasında, gol ortalaması açısından çok fazla bir değişiklik yok. Bunun yerine, önce yememeyi oturtmuş ve kalemizi gole kapamışız. Aykut hoca geçmişte bu oyun prensibini zaman zaman, haddini bilerek oynamak olarak dillendirmişti. Siz de buna Aykut Kocaman modeli, modern futbolun gereği, Yunanistan modeli, önce tutayım nasıl olsa atarım prensibi ya da ne derseniz deyin. Zaten adı da çok önemli değil. Ortaya çıkan neticeden memnun muyuz, hem de çok memnunuz. Bugün ligin üçüncü sırasına demir atmış ve ikinci yarısına damga vurmuşsak, takım savunmamız sayesinde. Şimdi gelelim Fenerbahçe maçına. Önce Fenerbahçe cephesinden değerlendirelim konuyu. Beşiktaş, Kasımpaşa karşısında kazanan taraf olsa, bu, haftayı beraberlikle kapatan Fenerbahçe'nin umudu kırılacak ve Konya'ya moralsiz bir şekilde gelecekti. Oysa Beşiktaş'ın kaybetmesi işleri değiştirdi ve Fenerbahçe bütün maçları alması halinde şampiyonluk ipini göğüsleyecek takım haline geldi. Bu yüzden Konyaspor karşısına çok hırslı ve mutlak galibiyet parolasıyla çıkacaklar. Peki bizde durum ne? Yukarıda dediğim gibi, şu an ligin ikinci yarısı itibariyle ligin lideri biziz. Mücadele öncesi korkması, strese girmesi gereken bir takım varsa o da biz değil Fenerbahçe’dir. Biz kaybedersek sadece üçüncülük amacı doğrultusunda avantaj yitiririz. Peki ya onlar kaybederse? Şampiyonluk yolunda Beşiktaş'ın bir adım gerisine düşerler. Ki, artık telafisi mümkün olmayan haftalara yaklaşıyoruz. Aykut Kocaman'ın en büyük özelliği, zor yenilen takımlar oluşturması. Nitekim Konyaspor da şu an bırakın Türkiye'yi, Avrupa liglerinde yenilmez armadada yer alıyor. Konyaspor'un bugün de en büyük silahı takım savunması olacak ve sahaya önce gol yememek için çıkacaktır. Gol atamadığı her dakika Fenerbahçe'de gerilime yol açacak ve bu da, bizim gole ulaşmamız için gerekli pozisyonları getirecektir. Yeter ki sabırlı olalım, sakin olalım. Strese girmeyelim, rakibi strese sokalım. Fenerbahçe'yi Konya'dan çelme takarak göndermenin keyfini yaşayacağımız saatleri sabırsızlıkla bekliyorum. Dilimi ısırıyor ve diyorum ki, aman bir hakem faciası yaşamayalım. *** Son olarak şu noktaya da değinmeden geçemeyeceğim. Sahadaki mücadelenin yanında, bu hafta Türkiye'ye örnek olacak bir davranışa daha imza atacağız. Konyaspor'da iken geçirdiği trafik kazası sonucu futbola devam edemeyen Poljac, Yeşil-Beyazlı ekibin davetlisi olarak maçta tribündeki yerini alacak. Yine, Konyaspor’da teknik direktörlük yaptığı sırada geçirdiği trafik kazasıyla hayata gözlerini yuman Tevfik Lav'ın, 12. ölüm yıldönümünü bıraktık bir kaç gün önce. Seyircimiz her iki isme de gereken vefayı gösterecek ve gönüllerde yine taht kuracaktır.