Farmokolojik bitkiler neden göz ardı!

Ülkemizde bundan 60-70 sene öncesinde muz yetişmezken, bugün muz yetiştiren ülkeler arasına girmemiz; fındığın hakkını veremediğimiz için Karadeniz’de fındık tarlaları bozulup kivi tarımına geçiş yapmamız yürekler acısı bir gelişme olarak bilinmektedir. Malatya’da kayısı, Manisa’da üzüm ve incir yetiştiricisi mağdur. Aslında koordineli tarımsal ürün yetiştirmeye yönelik FİZİBİLİTE, PLAN ve PROGRAM yapma alışkanlığımız olmadığı için yetiştiricimiz her yıl kaybediyor ve “gelecek seneye” diye niyet edilip bu alışkanlıklar sürdürülüp gitmektedir. Bundan 10-20 sene önce Çumra’daki lale çiftliğinin bu denli itibar getireceğini düşünmek ancak ham hayal olarak düşünülürdü. Şimdilerde gıpta edilen bir işletme olarak bilinmektedir. Yüce Yaradan’ın ormanlarımıza verdiği nadide çiçekleri, yabancı ülke hırsızları çala çala tüketemediler. Kekikten yavşana tüm şifalı bitkilerimiz bizim ülkemizden dış ülkelere çalıntı mal olarak gidiyor ve biz bu acı gerçeği seyretmekle yetiniyoruz. Şu üniversitelerimizin Eczacılık ve Farmakoloji bölümleri ne güne varlıklarını sürdürüyorlar. Deneme üretim merkezleri ile nazari değil ameli çalışmalar yaparak ülkemiz tarım kesiminin geçim düzeyini yükseltme hamlelerinin elimizde olduğu neden göz ardı ediliyor. Köy Enstitüleri paralelindeki özden Teknik Tarım Okulunda öğrenciyiz. Derslerimiz nazariyattan ziyade ameli olmaktadır. Kızılviran-Beyşehir yolu uzantısı Tarihi Kızılviran Hanı çevresindeki binlerce Ahlat ağacının varlığı tespit edilir. Okulumuzdan bir öğrenci grubu bu bölgeye gelir ve bölgedeki Ahlat Ağaçlarına kültür armudu aşılanır. Yıllar yılları kovalar aşılama ile bir armut bahçesi kazanılır. Hem de herkesin tarlasındaki aşılı armutlar Kızılviran halkına bırakılır. Bizim grubumuzun başındaki öğretmenimiz şimdilerde 100 yaşında hayatta. Onun eseri yetmiş beş senedir varlığını sürdürürken; Mehmet Gökcen Hocamızın 90 yaşındaki talebeleri bizler, onun elini öpme şerefine nail olmaktayız. Afrika’da Myanmar’da mümbit topraklarına rağmen üretemeyen; açlık, sefalet içinde yaşamlarını sürdüren o zavallı insanlar, tarihleri boyunca kendi içlerinden bir lider çıkaramamanın acısı ile mezarlarına giderken; bizler ise, dinimizden imanımıza her şeye çağdaş bir düzen getiren ATATÜRK’ÜMÜZE VE ONUN YARATTIĞI Cumhuriyetin vatandaşı olma şerefine nail olmuş bulunuyoruz. Yüce Rabb’imize sonsuz şükürler olsun dileklerimizle.