ESKİ ELEMAN!

Bir işletmenin, bir işyerinin, bir fabrikanın elemanı olmak hoş bir aidiyet duygusuydu. Ben oranın en eski elemanlarından biriyim, on yıl oldu, yirmi yıl oldu, işim iyi, patronum iyi, arkadaşların birçoğu ile aynı sene başladık, kardeş gibiyiz diye anlatılan sohbetlerin birçoğumuz şahidiyiz. Türk Milleti olarak, bize uzanan eli boş çevirmeyiz, bize ekmek veren ele saygısızlık etmeyiz. Bizi iş ve aş sahibi yapana karşı minnet borcumuz ömür boyu eksilmez. O insanlar bu dünyadan göçüp gittiklerinde, dualarımız arasında o insanları hiçbir zaman eksik bırakmaz, gözlerimiz dolarak, ruhlarına Fatihalar göndeririz. Rızkı verenin Allah olduğunu elhak biliriz. Rabbimizin o rızka vesile ettiklerinin şefkati, merhameti, hoş görüsü, en ümitsiz olduğumuz bir anda bize elini uzatması gözlerimizin önünden hiç gitmez. Eski şirketler, eski işletmeler; Ömrünü o işe veren, çalıştığı işe gönül vermiş, 25-30 yılını o işletmede geçirmiş, Askerlik öncesi orada çalışmış, O işletmede çalışırken evlenmiş, Ev-bark sahibi olmuş, Kim ne teklif ettiyse o iş yerinden ayrılmamış, Vefasını her anlamda göstermiş, İşyeri sahibinin evladı gibi gördüğü, Aileden saydığı, Her derdine koştuğu elemanların sırtladığı, omuzladığı işletmelerdi. O işletmelerin elemanı olmak, ayrıcalıktı. İşyeri sahipleri gururla, benim en eski elemanımdır, babası ilk mektebi bitirdiğinde yanıma verdi, hala yanımda, benim evlatlarda ağabey bilirler önünden geçmezler derlerdi. O dönemlerde, çalıştıkları işletmelerden emekli olan emekli olsa da, çalışmaya devam eden pırlanta gibi, özü-sözü doğru diye anlatılan, güven ve itimat abideleri eski elemanlar vardı. ***** Günümüzde, bir yerde çalışanlar için, istikrar kavramı, eski eleman olarak tanımlanma süresi iki yıla kadar indi. Bir yerde iki yıl sürekli devam eden insanlara artık istikrarlı, uyumlu, görevine bağlı ve “eski eleman” ifadeleri kullanılıyor. Neredeyse çok vefalı bir arkadaşımız denecek! Bu süre çok uzun bir süre gelmeyebilir! Bir yılda aynı benzer iş kolunda beş-altı iş yeri değiştiren gençleri izlediğinizde, iş değiştirme gerekçelerine, sebeplerine bakmak ve irdelemek gerekiyor. Gençlerimiz laf kaldırmıyorlar! Gurur ve ekmek arasındaki o ince çizgi onları zerrece ilgilendirmiyor. Gurur insanın önüne, bir ekmek getirip koymaz diyen, aile büyüklerine kimsenin aldırdığı yok! Evli olanlar, çoluk çocuk sahibi olanlar, mesuliyet duygusu ağır basanlar, çalıştıkları iş yeriyle uyumlu bir şekilde çalışanlar eski eleman olma yolunda ilerliyorlar! İşyeri sahiplerinin çalışanlara sağlamış olduğu imkanlarda oldukça önemli tabi… İşyerinde sakin ve huzurlu bir ortamın oluşturulması, İşyeri sahibi ve o işyerinde çalışan diğer çalışanların huzura, istikrara, çalışma ortamına olan olumlu katkıları, Aile ortamı gibi bir ortamın sağlanması, Başarı gösterenlerin takdir edilmesi, Maddi ve manevi ödüllendirilmesi, Diğer işletmelere göre farkındalık yaratılması, İşletmede dostluk ve arkadaşlık bağlarının sevgi ve saygı ilişkilerinin oturmuş olması, Çalışanların çalışmaya devam etmelerinin başlıca sebepleri olarak görülmelidir. ***** Günümüz gençlerinde, istisnalar haricinde özgüven problemi neredeyse kalmadı. Çalışacağı işte daha performansını ve çalışmasını göstermeden, ne kadar ücret alırım diye soranlar da yok değil! Gençler yetenekli ve kabiliyetliler ancak çalışmaya, istekleri de yok gibi, meyilleri de! Kapalı bir mekanda, akşama kadar oturmak, masada bir şeyler yapmak, insanlarla görüşerek ikna etmek, konuşmak, kapı çalmak, ne istediğini anlatmak oldukça itici ve sıkıcı geliyor. Kendini geliştirme konusunda, sebatları, sabırları çok fazla değil. Birkaç başarı sağlayan, ben bu işi çözdüm, bundan sonrası artık daha da kolay havalarına girebiliyor! Günümüzün moda kavramı olan, her şeyin başına “ yeni” kelimesinin eklenmesiyle oluşturulan, kurgulanan ve açılımları sağlanan kavram zinciri bir hayli açmazı da beraberinde getiriyor. “Yeni nesil eleman” bunlardan biri… Yeni nesil eleman çabuk sıkılıyor, çabuk bıkıyor, alanında yetişmek için, kendini geliştirmek için, çalıştığı alanın en iyilerinden biri olmak için fazla bir çaba göstermiyor. Alınganlıkları ve kırılganlıkları çok yüksek. İnsan sirkülasyonunun en fazla yaşandığı sektörlerde, bir çoğu birkaç ayda bir iş değiştiriyor. Onları anlaması, üretmeye ve çalışmaya yönlendirmesi beklenen yeni nesil işverenlerin çabası, iş dünyasının geleceği üzerinde sanırım olumlu etkiler yapacak. İşverenlerin bizzat kendi işlerinin içinden gelmiş olması, kim ne yapar, ne yapamaz en kısa sürede anlaması, kabiliyeti olanlara destek vermesi, onore etmesi, elemanların ailevi problemleri de dahil olmak üzere çözme gayreti içinde bulunması, eski eleman kavramında iyice düşen sürenin en az beş yıla ve ötesine çıkacağını düşünüyorum.