Düğün Gecesi Gecelerin En Yücesi

■ Ölüm, Yaradılmışın, Yaradan’a kavuşmasıdır; Şeb’i Arus’dur. ( Mevlana) ■ Körler çarşısında ayna satma, sağırlar çarşısında gazel atma.(Mevlana) *** Yarın düğün gecesi, Şeb’i Arus’tur. Hz. Mevlana, ölümü bir düğün gecesine benzetir. O gece sevgiliye kavuşulacaktır. Bu nedenle damatlık, gelinlik (kefen) giyilmeli, hazırlanmalı, güzelce yıkanmalı ve hoş kokularla sevgili beklenilmelidir. Azrail; nikâh memuru, kabir; gelin arabası, münker ve nekir nikah tanığıdır. Hz. Mevlana Mesnevi’sinde der ki; “Ölüm günümde tabutum yürüyüp gitmeye başladı mı, bende bu cihanın gamı var, dünyadan ayrıldığıma tasalanıyorum sanma; bu tür kuşkuya düşme! Bana ağlama, yazık deme! Şeytanın tuzağına düşersem işte o zaman hayıflanmamın sırasıdır. Cenazemi görünce ayrılık deme. O dem benim buluşma ve görüşme zamanımdır. Beni kabre indirip bırakınca sakın elveda deme; zira mezar cennetler topluluğunun perdesidir. Batmayı gördün ya, dogmayı da seyret. Güneşe ve aya batmadan ne ziyan geliyor? Belki Sana batmak görünür ama o, doğmaktır. Mezar hapis gibi görünür o, canın kurtuluşudur.” Hz. Mevlana adım adım hakka yürümeye yaklaşmaktadır. Sevenlerini ayrılık ateşidir, sarmış giderek yayılmakta, şiddetlenmekte; Ev içinde bir telâştır başlar. Onu sevenler yanına daha yaklaşıp sorarlar; – Siz vefat ederseniz kime tâbi olalım? Hz. Mevlana yanıt verir; – Hüsameddin Çelebiye tâbi olun. Yeniden sorarlar; – Cenaze namazını kim kıldırsın? Sadreddin-i Konevi’ yi işaret eder. O anda “zelzele” olur ve ev halkı korkuya kapılır. Hz. Mevlana, konuşur; – Yerin karnı acıktı, yağlı lokma ister. Ölümü iyice yaklaşır; Hz. Mevlana’nın yanında sadece Hüsameddin Çelebi vardır. İçeriye bir delikanlı girer. Hz. Mevlana Onu görünce yatağından fırlar ve ayakta saygıyla karşılar. Hüsameddin Çelebiye der ki; – Döşeğimi kaldır! Hüsameddin Çelebi; “peki efendim! der ve emri yerine getirir. Bu gelen yiğit kimdir? Saygıyla yanına yaklaşıp sorar; – Siz kimsiniz efendim? – Ben Azrailim. Geldim ki, Mevlana’yı Hak teâlâya davet edeyim. Hz. Mevlana bunu işitir; ölüm meleğine dönerek ricada bulunur; – Ey Azrail! Çabuk ol, beni Rabbime çabuk kavuştur! Cemaziyel-ahir (5) günlerden pazardır; İkindi ezanları okunurken, Odada, “Kelime-i şehadet” yankılanır. Hz. Mevlana dünyadan ayrılır ve Rabbine varır. Gaslini yaparken, gaibten seslenir; – Âşık maşukuna kavuşmuştur! Bugün, Onun bayramıdır. Ona korku, hüzün yoktur! ■ Cenazemi gördüğünde “ayrılık” diye feryat etme! Neden güneşin ve ayın batışından şikâyetçisin? Mademki mezara indirilişimi seyrettin, çıkışımı da gör. Hangi tohum yere döküldü de çıkmadı gitti? (Hz. Mevlana) — Mevlana, bin yıllık kültür tarihimizin en büyük simalarından biridir. Yalnız büyük bir şair, bir tarikat kurucusu, derin bir sûfi, etraflı bir âlim değil, aynı zamanda Anadolu’daki kültürümüzün unsurları arasında büyük bir kaynaşma ve birleşme temin eden derin bir ruh ve hamle adamıdır.” ( Hilmi Ziya Ülken) — Yüce Mevlana diyor ki; “ Ölümden sonra, hayata giden bir yol bulunur.” Bu gizemli yolu bulanlardan biri de Hz. Mevlana’dır. Hakka yürüyüşünden bu yana onlarca yıl geçmesine karşın, O, hala, şiirleriyle, öyküleri, özdeyişleri, mesajları, yaşam biçimi ve dünya görüşüyle yaşamaktadır. Mevlana’yı anlatmaya ne kalem, ne kağıt ne de diller yeter. Ney inler, tambur çalar, duygular ayaklanır ve şaha kalkar. Yeşil Kubbenin gizeminden Ferit Kam seslenir; “Yegâna Şemsi Hüdadır Cenabı Mevlana Hulusu kalp ile kıl intisabı Mevlana Tariki ışkı hakikiye rehberin olsun Kitabı pencüm-ü Haktır Kitabı Mevlana.” Şiirler şiir, ırmaklar nehir ve denizler umman olur. Mevlana düşüncesinde geceler gündüzdür, gündüzler daha gündüz. Ahmet Kutsi Tecer seslenir, inceden ince; Baktım tarihe, zamana. Baktım Alâeddin Han’a Baktım o büyük insana. Baktım Kılıç Aslana uyanık. Tecer’im bu nasıl hülya; Uyanırken gördüm rüya. Eski Konya, yeni Konya. Göründü bana uyanık! Arif Nihat Asya son sözü söylüyor; Her etek tennûredir, Her satır bir sûredir Her edâ mânâ demek… Konya mevlâna demek! Kar döner, rüzgar döner Yol döner, yollar döner… Yok bir istisnâ, demek.. Konya Mevlâna demek! — Yarın gece Şeb’i Arus, vuslat, düğün gecesi. Hz. Mevlana, ölümü “en büyük sevgili Tanrya kavuşma” olarak niteliyor; ■ Ölünce yas tutmayın, düğün dernek yapın; sevgilime kavuşmuş oluyorum. Bu söylem, bu öz deyiş aynı zaman da Hz. Mevlana’nın dünya görüşünün özetidir. Onu sevenler, inanlar, Mevlana dostları 17 Aralık’larda yas tutmayı değil onun yerine” Şeb-i Arus” içtenliğini yaşıyor; ■ 7 asırdır batmayan güneş: Mevlana. Mevlana bugün batmadı, yarın da batmayacak. Dünya durdukça insanlığa ışık, umut, barış, kardeşlik, hoşgörü dağıtacak. — Hz. Mevlana’yı anlatmaya ne kalem, ne kâğıt ne de diller yeter. Ney derinden inler, tambur çalar, duygular tümden şaha kalkar. Şeb’i Arus, düğün gecesi kutlu olsun…