Çok çalışmalıyız çok

Son oynanan Trabzon maçında 61 ila 90. dakikalar arasında topun Konyaspor ceza sahası çevresinde kalma oranı yüzde yüzde 45. Bu da rakip takımdan ne kadar baskı yediğimizi net bir şekilde ortaya koyuyor. Her şeye rağmen mücadeleyi uzatmalara kadar berabere götürüp tam bir puan çıkaracağız derken; 1-Vukoviç'in rakibinin gerisinde kalıp faulle durdurmak zorunda kalması, 2-Yusuf'un kullandığı faul atışında tek kişilik barajda görevli Meha'nın, kaleci Serkan'ın ayarladığı yerini bırakıp top belki de kafasına çarpıp dışarı gidecekken kaleye yönelmesine sebep olması, 3-Son olarak da, Dougles'ın bir forvet gibi topu kendi ağlarına göndermesi bizleri çileden çıkardı. Ligde geride kalan beş haftaya baktığınızda, aslında kaybettiğimiz hiç bir şey yok. Sıralamada beşinci durumdaki Gençlerbirliği ile aramızda sadece üç puan var. Ama... Bir önceki Gençlerbirliği mücadelesinde 75 dakika hiç bir şey varlık gösterememiz, Trabzon karşısında ilk yarı iyi bir oyun ortaya koymamıza rağmen, ikinci yarıda ve özellikle de son bölümde neredeyse ceza sahamızdan çıkamamamız ve rakibe mahkum olmamız endişe verici. Taraftarın serzenişini kulaklarımda duyar gibiyim, böylesine yaralı, daha kendine gelememiş bir Trabzon karşısında bu denli kapanıp üstüne hatalar silsilesiyle yenilmek bize yakışıyor mu? Evet, maalesef yakışmıyor. Bir kaç istatistik daha verip devam edelim. Trabzon maçı hariç, ligin ilk dört haftasında en az ikili mücadele kazanan takımız. En az top kazanan üçüncü takımız, ki geçen yıl bu sıralamada en iyi üçteydik. Trabzon maçını televizyondan seyredenler için durumumuzu şöyle anlatayım. Kaleci Serkan'ın golden sonra yüzünde beliren şaşkın ifade var hepimizin yüzünde. Üst üste yapılan hatalarla, baraja kapattırdığı, hem de üç Konyasporlunun olduğu köşeden gol gelince apışıp kaldı. Tabii Serkan'la beraber hepimiz apışıp kaldık. Bir takım kötü de oynayabilir, uzun maraton içerisinde düşüşler de yaşayabilir. Ama kötüyken bile, ne kadar zor durumda olursa olsun, Trabzon deplasmanından gelecek bir puan yaraya merhem olabilirdi. Burada madalyonu çevirip diğer tarafa da bakmak gerek belki de. Acaba UEFA Ligi'ne çok fazla anlam yükleyip lige olan konsantremizi mi kaybettik? Eğer sürekli yukarıya tutunmak isteyen bir takım olacaksak artık bu durumlara da alışmamız gerek. Bunlar da bizim için bir ders.. Ama.. Evet, kocaman bir ama daha deyip bağlayalım.. Aman, ders alacağız diye katlanacağımız külfet fazla olmasın. Yukarıda bir kısım istatistikler verdim. Onlar da gösteriyor ki, bazı şeyler yolunda gitmiyor. Ancak.. Aykut hoca ve öğrencilerini, hemen bir kaç maç kötü oynadılar diye çarmıha germek de yersiz. Ortada bir gerçek var, o da kim suçlu sorusuna cevap aramamız değil, hoca ve öğrencilerine derslerini daha fazla çalışabilmeleri için gerekli ortamı sağlamamız gerek. Bunun temel şartı da, güven.. Onlara güveniyoruz, nasıl bu takımı zirvelere taşıdılarsa, şimdi de aşağıya kayıp gitmemek için ne gerekiyorsa yapmalarını bekliyoruz. Gent maçına da bir iki cümleyle değinelim; Biz sahaya oyun karakterimizi doğru yansıtalım, iyi mücadele edelim yeter. Bunun sonunda puan gelir mi derseniz, gelirse ballı kaymak olur gelmezse de dünyanın sonu olmaz. Maç maç elimizden gelenin en iyisini yapalım, gerisini de bekleyip görelim, bizi nereye götürür.