BUGÜN CUMA

Ana baba sevgisi her şeyin önünde gelir. Bir insan anasına babasına gereği kadar ilgi gösterse hem bu dünyada hem de öbür dünyada huzur içinde olması gerekir. Yüce dinimizin emridir. Ana babanın evlat üzerinde hakkı vardır. Evladında ana baba üzerinde hakkı vardır. Gereği kadar bakmadığı ve yetiştirmediği için evladın hakkı vardır. Gel gör ki bazı insanlar anasına babasına rahat vermez. İstediği parayı da alamazsa öldürdüğünü maalesef TV basınından öğreniyoruz. Bu kişiden devletine ne de millete hayır gelmez. Ana baba aile terbiyesinin ne kadar önemli olduğu ortadadır. Yüce dinimizin ana baba hakları üzerinde çok kesin emirler vardır. Konunun ince noktalarına girmeden kendi üzerinde ufak bir hatıramı hiç yalan katmadan sunuyum. Hayatımda babamı bir kere kırdım. Her gün işyerime gelirdi. Kırıldığı için 15-20 gün hiç gelmeyince huzurum kaçtı. Bir akrabama söyledim. Akrabam da aynen şöyle dedi. Senin evine getiririm ama sen de evinde bir ziyafet yemeği ver dedi. Ben de aynen yaptım. Babam evime geldi elini öptüm benimde huzurum yerine geldi. Şimdi yüce dinimizin emirlerinden söz edelim: “Rabbin, kendinden başkasına kulluk etmeyin. Ana babaya iyi muamele edin” diye hükmetti. Eğer onlardan biri veya her ikisi senin yanında ihtiyarlığa ererlerse, onlara ‘öff’ (bile) deme. Onları azarlama. Onlara güzel (ve tatlı) söz söyle. Onlara acıyarak tevazu kanadını (yerler kadar) indir ve, “Ya Rab, onlar beni çocukken nasıl terbiye ettilerse, sen de kendilerini (öylece) esirge” de. Kur’an-ı Kerim’in emirlerinden, İslam’ın ilahi imanından nasip alan, Kur’anın rahmet ve şifa hazinelerine dalan, Rasulullah’ın diriltici aşkı ile yanan, akli ve ruhi muvazenesi yerinde bulunan hiçbir Müslüman ana ve babasına itaat etmekten, hürmet göstermekten uzak kalamaz. Allah Kur’an-ı Kerim’in birçok ayetlerinde kendisine şerik koşulmamasını zikrettikten sonra, ana babaya itaat edilmesini emreder. Eğer onlar Allah’a ve Resulüne isyan olan, iman esaslarını çiğneyen bir şeyi emrediyorlarsa, o takdirde itaat edilmez. Bunun haricinde onlara mutlak itaat ve hürmet vardır. Ne yazık ki bugünkü evlatlar da ana-baba sevgisi yok denecek kadar azdır. Bunun sebebi onların kalplerindeki imanın zayıf oluşudur. Bunda biraz da ana ve babaların suçları vardır. Çünkü onlara dinlerini, imanlarını yeteri kadar öğretmemişlerdir. Babasının karşısına geçip, bacak bacak üstüne atarak her çeşit gayri ahlaki hareketlerde bulunan, ona ‘moruk’, ‘örümcek kafalı, beyni sulanmış’ demekten utanmayan, Hazreti Rasulallah (s.a.v.)ın “Cennet anaların ayağı altındadır” buyurduğu mübarek anaya karşı ‘cadı, kocakarı’ diye hitap eden, onun başörtüsüne, secdesine, tespihine dil uzatan zavallı evlatlara, ne dini geleneklerimizde, ne de milli örflerimizde, Kur’an-ı Kerim’in ifadesiyle böyle ‘küstahça, serkesçe, zorbaca’ hareketlere yer olmadığını katiyetle hatırlatır, fırsat eldeyken Allah’tan, sonra onlardan af dilemelerini tavsiye ederim. Yoksa bu dünya etme, bulma dünyasıdır. Kişi işlediğinin cezasını er geç görecektir. Allah cümlemizi ana ve babasına layıkıyla hürmet eden ve onların duasını alan kullarından eylesin!