Benim Babam Mert Adamdı!

■ Baba, cennetin orta kapısıdır… Dilersen bu kapıyı terk et, Dilersen muhafaza et. (Hz. Muhammed) *** ■ “Baba! Her yılbaşında sana söyleyecek bir tek sözüm var: ‘Seni ne kadar çok seversem o kadar çok olsun ömründen geçen yıllar…’ Baba! Babam, ağabeyim, kardeşim, arkadaşım! Ne zulüm, ne ölüm, ne korku başımı eğemez! Yalnız senin elini öpmek için eğilir başım.” (Nazım Hikmet) ■ “Benim babam mert adamdı. Mangal gibi yüreği, Yufka gibi kalbi vardı. Hayatım boyunca ona özendim, fedakârdı. Bir dikili ağacı olmadı belki… Ama onuruyla yaşamış Koskoca bir çınardı. Üstümdeki kol kanat Sırtımı yasladığım dağdı Ben babamın oğluyum Tepeden tırnağa Anadolu’yum.” … Dün babalar günüydü. Babamın ve annemin yan yana olan Üçler Mezarlığındaki kabirlerinin her yıl olduğu gibi bu yıl da bakımlarını yaptım, suladım yine “Yasin-i Şerif” ve “Fatiha” okuyup andım. Benim babam, aslan babam! Dar gelirli kamu görevlisi olmasına karşın yemedi yedirdi, giymedi giydirdi; ilk, ortaokul, Lise ve Üniversite’de okuttu. — ■ Bir baba yüz öğretmene bedeldir. (George Herbert) — Yalan söylemezdi, dedi-kodu hiç bilmezdi, Benim babam! Hırsı yoktu alçak gönüllüydü, güler yüzlüydü, tamca bir Anadolu insanıydı. Benim babam Atatürk ilke ve inkılaplarına içtenlikle bağlıydı; kem söz söyletmez, vatana hizmet ve kahramanlıklarını anlatır dururdu. Yazgı mıdır, rastlantı mıdır nedir, o da tıpkı Gazi Mustafa Kemal Atatürk gibi puslu bir 10 Kasım sabahı yaşama veda edip sonsuza gitti. — “Allahım! .. İşte bugün, Şu zavallı ömrümün En matemli bir günü. Elim böğrümde kaldım, Ben bugün haber aldım: Babamın öldüğünü. Bitti hayatın tadı, Bu haber bırakmadı, Dudağımda tebessüm. Kalbim oyuldu yer yer, Aman Yarabbi, meğer Ne acıklı imiş ölüm” (Sabahattin Ali) … Babalar günü, anneler günü kadar eskiye dayanmasa da yine 93 yıllık bir geçmişi var. Anneler gününe koşut yaşama geçirilmiş de değil. Babalar Gününün Antik Roma’da da kutlanması bunu göstermektedir Kimi araştırmacılar Babalar Gününe ilişkin tarih belirtmezken, Batı Virginia’da ortaya çıktığını belirtmektedir. John Dowdy’in annesi öldükten sonra onun yerini alan babası için gün düzenlenmesini önermiş, geleneksel konuma getirilmiştir. Kimi araştırmacılar ise, 1910 yılında Washington’daki John Bruce Dodd’un 6. çocuğunun doğumu sırasında yaşamını yitiren annesinin ardından hayatını çocuklarına adayan babası William Smart’a özel bir gün armağan etmek amacıyla bu fikri ortaya attığını belirtiyorlar. — “Anne” ve “baba “ saygın ve yetkin iki öz kavramdır. Şair diyor ki; “Atana yaptıkların çıkmamalı aklından Onlara ne yapmışsan onu um evladından” Yüce Allah, anne ve babaya saygı ve sevgiyi kendisiyle eş değerde tutmuş, ana-babaya iyi davranılmasını kesin biçimde emretmiştir. Bu saygı ve sevgi Allah’ın kullarına yüklediği bir borçtur. Kur’an-ı Kerimde deniliyor ki; “Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa, ‘öf’ bile deme, azarlama, ikisine de güzel söz söyle. Onları esirgeyerek alçak gönüllülükle üzerlerine kanat ger .” — ■ Babam bana çalışmayı, fakat işin esiri olmamayı öğretti. Şimdi okumanın, öykü anlatmanın, şakalaşmanın, konuşmanın ve gülmenin iş kadar; hatta ondan da önemli olduğunu biliyorum. (Abraham Lincoln) ■ İnsan babasına borçlu olduğu saygıyı ancak baba olduğu zaman duyar. (Goethe) — Babam rahmetli sade kahveyi çok severdi. Onun kahvesi mutlaka “sade” olacaktı. En keyifli sade kahveyi de Kadınhanı İlçemizde içerdi. Ilgın, Akşehir ya da bu güzergâhta başka yerlere giderken arabayı mutlaka Kadınhanı’nda durdurur, yol üstü kahvesinde köpüklü sade kahvesini höpürtede höpürtede yudumlarda. Doğum yerimiz Beyşehir’in Doğanbey Mahallesini ziyarete gittiğimizde mutlaka çarşıdaki Köprülü kahvede oturur, amcaoğlu rahmetli Operatör Dr. Ali Bülbül ile karşılıklı sade kahvelerini keyifle içerlerdi. Bizim memlekette dışardan gelen konuklardan kahve parası alınmaz ya kahvehane sahibi ikram öder ya da oturanlardan biri verirdi. O günlerin hayali bile dünya’ya değiyor. — Siyah ve Karanlık “Kur’an okurdu babam bazen Galiba Kadir gecelerinde Onun inanmış sesiyle biz çocuklar Daha küçülürdük odanın en uzak bir yerinde.” (Fazıl Hüsnü Dağlarca) — Terör belası, diğer kimi etkenlerden arınarak nostajik duygular yaşamak bir moral dopingi olduğu kanısındayız. En azıdan bölünmüşlük sendromundan kısa süreliğine uzak duruyoruz. Bu bağlamda eskimeyen eskilerimiz vardır. … ■ Allah’ın rızası, ana ve babasını kendisinden hoşnut etmekle elde olunur. Ebeveyne itaat, Allah’a itaattir. Onlara isyan, Allah’a isyandır. Anasını ve babasını üzen Allah’a isyan etmiş gibi büyük günah kazanır. Ana ve babaya iyilikte bulunmak; namaz, sadaka, oruç, hac, umre ve Allah yolunda cihattan faziletlidir. Cennetin kokusu bin yıllık mesafeden alınmasına karşın anne ve babasına isyan edenler bunu alamaz. … Yüce Allah, anne ve babaya saygı ve sevgiyi kendisiyle eş değerde tutmuş, ana-babaya iyi davranılmasını emretmiştir. Bu saygı ve sevgi Yüce Allah’ın kullarına yüklediği bir borçtur. Nitekim, Kur’an-ı Kerimde deniliyor ki; ■ Onlardan biri ya da her ikisi senin yanında yaşlanırsa, kendilerine ‘öf’ deme, azarlama, ikisine de güzel söz söyle. Onları esirgeyerek alçak gönüllülükle üzerlerine kanat ger. — Ağlamalar “Gördüm babaların ağlamasını Dalları düğüm düğüm Gövdesi kahve falı Bir zeytin ağacını köklemek var ya Sökmek var ya sarp yamaçtan ardıcı Kazma vurmak beş yüz yıllık meşeye Acısı duymak var ya kopmanın Babaların ağlaması işte o Babaların ağlaması öyle zor” (Hasan Hüseyin Korkmazgil)