Bakın ne yapıyorlardı..

Gördüğümüz mezara, türbeye bez parçası ya da ip bağlar veya tuz bırakır dua ederiz.. Bulduğumuz havuza para atar, türbe yakınındaki çeşmeden şifalıdır diye bidonlarımıza su doldurur köyümüze döneriz.. Kısa bir süre önce Mevlana Müzesi’ni ziyaret için gittim. Bahçede dolaştığım sırada, ziyaretçilerin para atıp dilekte bulundukları sözüm ona dilek havuzuna akan çeşmeden su dolduran 3-5 kadın dikkatimi çekti.. Yaklaşık 10 dakika durup bunları izledim. 3-5’i gidiyor, onları gören başkaları da aynı şeyi yapıyorlardı.. Dedim ya dikkatimi çekti. Teyzelere yanaşıp amaçlarının ne olduğunu sordum.. İçlerinden biri ne dese beğenirsin; “Oğlum bu su bize memleketten sipariş, bunu hastalara götüreceğiz” “Teyzecim bu suyun şifalı olduğunu nereden biliyorsun” deyince teyzemiz, “Yok yok evladım bu su şifalı, Mevlana gibi bir zatın yattığı yerdeki her şey şifalıdır” diyerek bidonları doldurup gitmişlerdi.. Kaçırır mıyım, ben fotoğrafı çoktan çekmiş, bildiğim halde yine de gerekli araştırmaları yaparak, suyun şehir şebekesinden geldiği haberini yazmıştım.. İl Kültür Müdürlüğü veya müze yetkililerinden şunu bir daha rica edelim.. Vatandaş bu musluktan akan suyu zemzem ya da benzer şifalı su sanıyor. (Mevlana’ya 7 kez geldiğinde “Hacı” olduğunu sananlar gibi) Belki de bu sudan şifa bekleyip doktora gitmeyecek kim bilir? Bizlere bir zararı yok bu suyu doldurmalarının ama yine de uyarılmaları gerekir kanaatindeyim. Bunun için havuz başına, “Şebeke suyudur” gibi bir not asılması taraftarıyım..