Bakın ne yaparken yakalandılar !..

Kim ne derse desin Suriyelilerin Türkiye’ye gelmesine karşı çıkmamış, aksine memnun olmuştum. Çünkü kendimi onların yerine koyduğumda, çoluk çocuğumuzun üzerlerine bomba yağmasını elbette bende istemezdim. Ölümle iç içe yaşanmayı kim ister? Hakikaten zor bir durum ve bunu başına gelmeyen tabii ki anlayamaz.. Eviniz yıkılıyor, mallarınız yağmalanıyor, ya ortada öylece kalıyorsunuz, ya da yok olup gidiyorsunuz. Bunu söylemek bizlere kolay geliyor tabii ki. Oradaki çocukların öldüklerini görüp duyunca, ‘Vah tüh’ diyoruz ve sonra da herkes işine bakıyor. Fakat gel gör ki orada bir insan kıyımı yaşanıyor ve ateş tabii ki düştüğü yeri yakıyor.. Bunları burada istemeyen buradaki kardeş de diyor ki, “Gelmesinler savaşsınlar niye kaçıyorlar. Burada savaş çıksın, kaçmayız ölür gideriz noolacak ki” Herif düşünmeden sallıyor gitsin. Sadece ölmekten bahsediyor.. Ya hu kardeş ölür gidersin tamam da, ölemezsen noolacak. Biraz düşün bakalım. Ölemedin esir düştün ve çeşitli işkencelere maruz kaldın. Karına kızına gözünün önünde tecavüz edecekler, hoşuna gidecek mi bu durum? Uydurmuyoruz, basın organlarında ve sosyal medya denen alanlarda görüyoruz izliyoruz. Olmuyor mu bu anlattıklarım. Allah bizleri korusun elbette hoşa gidecek durumlar değil ve tabii ki istemeyiz. Fakat bunlar orada oluyor, yaşanıyor. Öyle, “Ölürüz noolur ki” diye dübürden sallamakla olmuyor bu işler.. Buraya kadar tamamız, yani ben çocuklar yaşlılar ölmesin gelsin sığınsınlar diye düşünüyordum ve sığındılar da.. Ancak ne yazık ki bu Suriyelilerin buradaki yaşam biçimlerini gördükten ve duyduktan sonra bu fikrimden hemen hemen vazgeçtim diyebilirim. Onlar keşke, “Bizi ülkenize almaya mecburdunuz” gibi eyvallah etmeyen tavırlarını hiç sergilemeseler ve nankörlük etmeselerdi de, bende onlar hakkındaki iyimser düşüncelerimden vazgeçmeseydim.. Durum bildiğiniz gibi değil. Önüme baktığımda görüyorum ki, ne yazık ki bunlar ileride başımıza ciddi anlamda bela olacaklar.. Acıdık; bunların bebekli, küçük çocuklu ve yaşlısı bulunan yoksullarına maddi manevi yardım için seferber olduk. Başardık ta, Allah onlardan razı olsun inşallah, çağrımızı duyan arkadaşlarımız yardım ettiler.. Fakat ben öncelikle bunların çoğunluğunda ben Müslüman temizliği göremedim, pislik içerisinde yaşıyorlar. Mesela geçtiğimiz günlerde çok ilginç bir durum oldu. Bunlardan bazıları yapılan yiyecek yardımlarından fazla olan sapasağlamlarını çöpe atarlarken yakalandılar.. Her türlü gayrimeşruda varlar. Çalışmayı sevmiyorlar. Çocuklarını dilendiriyorlar ve namaz abdest zaten çoğunda yok ve bunlar nasıl en kral Müslümandı anlayamadım gitti.. Bunların erkek müsveddeleri anca giyinsinler, çember sakallarıyla, briyantinli saçlarla, karı gibi nemneşekil takılar takıştırıp gezsinler tozsunlar.. Ayrıca dayılıkları da var. Kavgalar gürültüler babalanmalar gırla bunlarda. İçlerinde çok az sayıda iyileri var.. Ha tamam bunların karısına kızına da askıntı olanlar elbette var bu bi gerçek o konuda haklılar tamam. Fakat bunların olmadık yerde efelenmeleri, bizim ileriye dönük endişelenmemize neden oluyor.. Uzatmayalım bunlar sıkı ele alınıp iyi denetlenerek işe yaramazlarının sınır dışı edilmeleri hususunda artık devletin harekete geçmesi gerekiyor, benden söylemesi..