Bahar Ayında Üşümek...

Tam on sene geçmiş. Lise dönemindeydim, kendi görüşlerimiz, kendi doğrularımız ve hassasiyetlerimiz vardı. Babamdan dolayı da her daim benim için bir ayrı bir lider karizmasına sahip bir kişilikti rahmetli Muhsin Yazıcıoğlu. Onların hikayeleriyle, kahramanlıklarıyla büyüdü bir nesil benim gibi. Adaletsizliğe baş kaldırışı, zulme karşı susmayan bir yapıya sahip oluşu ve her şeyden daha öte pes etmeyen, inatçı bir memleket aşığı oluşu. O gün kara bir gündü Türkiye için. İlk defa hiç tanışmadığım, yakından tanıma fırsatı bulamadığım biri için, ekran başında hüngür hüngür ağlamıştım. Belki dedim ölmemiştir, saklanmıştır, zamanın işkencelerine, zalimlerin zulümlerine uğrayan koca reis hemen pes etmez ama ne yazık ki o gün zaman dondu ve son yılların en önemli lideri için şehadet hak oldu... On yıl önce, cumhuriyet tarihinin en kritik operasyonu yapılarak, belki de gelecekte ki en önemli siyasî figürlerden biri tasfiye edilmiş oldu. Hem siyaset adamı, hem dava adamı olarak gönüllerde her daim yer edinecek Muhsin Yazıcıoğlu'na bir kez daha rahmet diliyorum. Hatıralarımızda her daim, Türk-İslam birliğinin sarsılmaz öncü isimlerinden biri olarak kalacaktır. Rahmetlinin de dediği gibi, bir saniyesine bile hükmedemediğimiz bir dünya için; bu kadar fırıldak olmaya gerek yok! Necip Türk Milletinin ve ebediyete kadar hüküm verecek olan Türk Devleti'nin alperenini karlar altına gömenler ise er ya da geç elbet hesap verecektir. Allah intikam alanların en hayırlısıdır!