Alkibiades!..

Zamanımızdan yaklaşık iki bin beşyüz yıl önce Atinalı devlet adamı Perikles'in yeğeni olarak dünyaya gelen Alkibides'i devrinin tarihçileri, hiç kimseye bağlanmayan, tek düşündüğü kendi geleceği olan, duruma göre yön değiştiren bir devlet adamı olarak tanımlamışlar. O devrin en meşhur şehir devletlerinden biri olan Atina'da doğmasına ve Atinalı devlet adamlarından biri olmasına rağmen, şehrini bir diğer güçlü şehir devleti olan Sparta'ya satması, Yunan dünyasının ortak düşmanı olan Perslerle iş birliği yapmaktan çekinmemesi, ahlaki ve etik hiç bir kurala uymaksızın bukalemun misali renk ve şekil değiştirmesini oldukça net bir şekilde yazmışlar. Alkibiades'in bir başka özelliği ise yakışıklılığı ve karizması. Devrinin en karizmatik şahsiyeti olmasının yanısıra ayrıca Sokrates gibi bir bilgenin öğrencisi olması, güçlü hitabeti ile binlerce insanı peşinden sürüklemesi, günümüze kadar bir çok önemli şahsiyetin ona benzetilmesine yol açtı. Alkibiades'in öz disiplinden yoksun oluşu, dinmek bilmeyen ve önüne geçilemeyen tutkusu, ihanetleri yıllarca anlatıldı. Hatta öyleki, sanatta, ticarette, siyasette ve iş dünyasında Alkibiades gibi davrananlar, onun meziyetlerinin bir yada bir kaçını üzerinde taşıyanlara da, Alkibiades gibi benzetmeleri yapıldı. Günümüz dünyasında Alkibiades'te var olan bütün özellikleri taşıyan insanları görmedim, duymadım, bilmiyorum diyemezsiniz! Alkibiades bir bakıma bütün bu insanların piridir, ustasıdır, üstadıdır, örnek aldıkları ilk kişidir desek yanlış olmaz. Adını sanını bilmiyordum, demek ki böyle adamlarda varmış ha...denecek ve dedirtecek biridir üstelik! Alkibiades hayalperest biri olarak bilinir. Yunan şehir devletlerini birleştirmek, Perslere karşı yenilmez bir ordu, yenilmez bir donanma kurma hayalinde olduğu söylense de, bu fikrini desteklemeyen ancak kendi geleceğini ön planda tutan korkunç yanlışlara, entrikalara, ve ihanetlere imza atmıştır. Kötü adamı, karizma zırhına büründüren, yaptığı kötülükleri, hataları ve yanlışları alkışlatanların bilinen ilk örneğidir! Günümüzde espriyle karışık, "Yaşasın kötülük!" diyenler dahi, yarı şaka, yarı ciddi bilerek yada bilmeyerek Alkibiades'i taklit ediyorlar! Yaşadığımız zaman diliminde, iyilik denen erdemi dil ucuyla dile getiren, iyiliğin kenarından geçmeyen insanlar sizce de çoğalmadı mı? İyileri, doğru düzgün olanları, dürüstleri neden hiç sevemediğimizi arada bir düşünüyor musunuz? Neden toplumumuzda bukalemunlar revaçta? Neden ahlaki kuralları benimseyenleri sevemiyoruz? Neden etik denildiğinde, asabımız bozuluyor? Neden hep kolaycılığa kaçıp, bir dünya vebali de sırtımızda taşıyıp yürüdüğümüzü kendimize bile anlatabildiğimiz yok! Hayalperestlerin, yaldızlı lafların, sırt sıvazlamaların, yüze gülmelerin, yalanların peşinde bir oraya, bir buraya savruluyoruz haddizatında. Günümüz Alkibiades'leri 25 asırlık yol geldikten sonra, daha akıllı hareket ediyorlar. İhanet gibi, iş birliği gibi, satma-savma gibi, renk ve şekil değiştirme gibi, kendi geleceğini ön planda tutmak gibi ne kadar olumsuzluk varsa erdem olarak takdim ediyorlar. Bu işin doğrusu bu değil amma, zaman doğru zamanı değil diye işi lafa boğanlar Alkibiades'lerin ekmeğine yağ sürüyorlar. Bizlerde, bu hayal dünyasını, Brezilya dizileri gibi ağlayarak, gülerek, hislenerek, duygulanarak, dövünerek, beddua ederek, filmin sonu iyi bitsin diye dua ederek sabahlara kadar izliyerek yaşıyoruz. Ne doğru umurumuzda, ne eğri. Ne ağlayan umurumuzda, ne sızlayan. Gözlerimi kaparım, denileni yaparım diyenler işte bu yüzden baş tacı! Alkibiades'te, diyor ki; ne çok sevenim varmış, meğer tam yerine gelmişim, bunlar benim yarın heykelimi dikmezse bende Alkibiades değilim!