AĞIRDIR VATANI SEVMENİN BEDELİ…

Yufka yüreklilerle çetin yollar aşılmaz dediğinde Hüseyin Nihal Atsız bugünlerin ruhuna dokunmuştu en çok… Yaralarımızı buradan almanın bedeliydi belki de yaşanılanlar… Bilinir ki yüreğimiz yufka olduğunda verdik en büyük kayıplarımızı… En çok burada dara düştü gönül dağı, en çokta burada sızladı. Şimdi ise daha katı, daha da çelikteniz… Vatanı sevmek uğruna, için için mücadele vermek en zoruydu onlar gibilere. İçlerinde kopan fırtınanın şiddeti daha çok bağladı onları al bayraklı vatana… Davalarıdır her zaman var olmak, sahiciliğini kaybetmemek. Bir de anlaşılabilseler o zaman sahtekarların dünyasına çöküp, bir şeyleri aşacaklar belki de… Her şey gibi buda ihtimaldi onlara, en çokta onlara inananlara. Sahiciliğini kaybeden toplumda duygularımızın arasına vatan sevgisini koyan bir avuç isimsiz var içimizde… Onlarla döner bu devran, onlarla gider aşılmaz mefkurelere. Geceleri hiç uyumazlar ki bilsinler gafletin uykusunu. Tek gayeleri vardır ki oda vatan ve milletten ibarettir. Çıkarları Türk Milleti adına en büyük müspettir. Herkes bilmez bunu, bilemez. Mücadelecidirler, ruhlarına sığdırdıkları koca cumhuriyete saygıları sonsuzdur… Türk olmanın nailine şeref olmanın hassasiyeti en çok onlarda güzeldir. Yaşamadan bilemezsiniz siz onları. Toplumun delisi, geleceğin akıl vereni olurlar her zaman. Onların en büyük yoldaşıdır şehitlikler, şehitler ve al bayrağa sarılı tabutlar. En çok onlara ağlarlar. Bilirler ki en çok kimsesizlik onlarla güzel, onlarla vefalıdır. Eksik yanları en büyük payeye sahiptir ruhlarında. Gün geceye erdiğinde başuçlarına yar edindikleri ay yıldız bilir bir tek onları. İçlerinde ne varsa gözyaşı misali akar gider o sevdanın karşısında. Anlaşılmamaktan, en çok ta bu denli vatanı sevip, dertleri menfaat gayesi olmadığı için dışlanmaktan dem vururlar her zaman. Ama baktıkça al sevdaya bilirler ki bir gün anlaşılacaklarına, rehber olup yol açacaklarına… Davaları vatan, sevdaları cumhuriyettir. Her şey onlar içindir, uğruna her şeyi gözü alırlar. Başka türlü bakarlar namusları olan vatana. Gelinlikli bir kız gibi, saf ve tertemizce… İnce bir çizgi, inci bir nüans vardır arasında. Anlamayanlar en çok burada çıkar karşılarına. Bilmezler ki karşılıksız sevmek nedir? Bir de bu vatansa ne gelir ellerinden neyi bilirler değil mi? Yürekleri burkulur, menfaat için koltuk delisi olup davasını satanlara. Çünkü en çok darbeyi bunlar gibi serazatlar yüzünden almışlardır ruhlarına. Bir bakarlar hırsızı, arsızı, namussuzu, mirasyedisi oturmuş çok sevdiği vatanın bağrına… Burada sızlar işte bam teli. Dillendirir durur gayrı yüreğindeki serzenişi, acıyı. Ben bunlar için mi vatanımdan, çok sevdiğim milli şuur bilincinden soğutuluyorum diye. Halbuki ne davasından soğumuştur, ne de uğruna ölmeyi göze aldığı vatanından. Daha da korlanır sevdası, aşkı, gayesi. Artık her şeyi olmuştur vatanı, milleti. Birileri laf edebiyatı yaparken onlar dertlenir durur vatan için şüheda da. İşte burada ağırlaşıyor bedelleri. Ödemek için o günleri bekliyorlar sadece. Zaman bazen onlara dursa da gün elbet onlara da ayacak gelecekte. Çünkü onlar bugünü değil yarını yaşayanlardandırlar… Ah de vefa en çok onlara yakışır ruhlarında. Ülküleri her ne kadar birileri tarafından sukutu hayal olmuşsa da hiçbir zaman döndürülemediler bu kutlu yolda, bu ulu sevdadan. İşte gün onlara ayacak bir gün, hande olan ruhlar gerçek yerine ulaşacak fiiliyatta. Sevdaları olan memleket meseleleri daha da güçlenecek düşmana karşı. İşte o gün güneş yeniden doğacak, kurak topraklardaki yarenleri yeniden dönecek, birlik yeniden kurulacaktır. İşte o zaman GÜN SİZE AYSIN. Vatan sevdanız hep baki kalsın…