Adamım diye gezer..

Diyanet tarafından umre için görevlendirilmiş bir yetkili aynen şunu anlatmış.. Ankara'dan çok önemli bir bürokrat grubunun (Müdür, başkan vs.) heyet olarak umreye geleceğinin haberiyle ortalığı bir telaş alır. "Aman bu gelenler önemli insanlar dikkatli olun, hizmette kusur etmeyin" talimatlarıyla bu önemli kişileri beklemeye başlarlar. Heyet gelmeden önce hazırlıklar yapılır ve insanlar büyük bir ihtişamla karşılanıp otele yerleştirilir. Her şey hazırlanmıştır ve gelenler odalara itina ile yerleştirilir. Ancak heyetteki bürokratlardan birisinin odası, yanlışlık yapılmış olacak ki, Kabe'ye bakan taraf değil diğer taraftan ayarlanmıştır.. Bürokratımız odayı görünce Ankara'yı arar. Kısa bir süre sonra otel görevlisine talimat gelir. Bunun üzerine derhal odası değişir ve bürokratımıza (Ne bürokratıysa artık) Kâbeye bakan cepheden bir oda verilir.. Bu arada oda değiştirilene kadar beyefendimiz, oradaki görevlilere fırçaları kayar.. Başka bir yıl, aynı otel, bir başka heyet ve aynı oda.. Resepsiyona gelen bir telefon; Heyetten biri, odasında teknik bir konudan dolayı yardım ister. Diyanet görevlisi ve otel teknik ekibi odaya çıkarlar.. Tercümanlık yapmak için teknik ekiple odaya giden diyanet görevlisi oda da üç kişinin kaldığını öğrenir.. Fakat odada tekli iki yatak vardır. Gerçekleşen diyalog sonrası, yataklarda o kişinin annesi ve eşinin yattığını, kendisinin ise yerde bir battaniyenin üzerinde yattığını öğrenirler.. Görevli mahcup bir şekilde; "Efendim siz buraya geleli yedi gün oldu. Bu süre zarfında yerde mi yattınız? Söyleseydiniz size oda ayarlardık" der. Odada yer olmadığı için yerde yatmak zorunda kalan kişi "Biz buraya ibadet etmeye geldik. Tatil yapmaya değil" diyerek görevliye mütevazı bir şekilde cevap verir. O kişide Rahmetli Muhsin Yazıcıoğlu'dur.. Bir yanda kibrinden yanına varılamayan ve zihniyetinden de bu memlekete en ufak bir faydası dokunmayacak, sözüm ona bürokrat denen bir eyyamcı, diğer yanda kibirden havadan cıvadan tamamen uzak, ne verirsen Allah için razı olan bir adam.. Neye üzülüyorum biliyor musunuz? Yazıcıoğlu gibi adamları bu memleket hazmedemiyor ona yanıyorum. Ancak sonsuz alemde herkesin hak ettiğini yaşayacak olması teselli ediyor beni.. Bu konuya yazılacak çok şey var. Fakat ben fazla yazmıyorum, herkes anlayacağını anlıyor..