AÇIKHAVA MÜZESİ MİYİZ?

Açıkhava müzesi olarak adlandırılmak, şehrimizin bu şekilde tanımlanması hoşumuza gidiyor olabilir. Hoşumuza gitmesi yeter li mi? Elbette değil… İşin kötüsü, şehrimizin bu özelliğini yeni fark ediyor olmak! Daha kötüsü, fark ediyormuş gibi yapmak! En kötüsü ise, bildiği ve hissettiği halde, bir şeyler yapıyormuş gibi görünmek yada iplere un sermeye devam etmek… Konya, tarihi ve turistik mekanlar açısından tam anlamıyla bir açık hava müzesi.  Çok şükür buna itiraz eden yok! Eden yok lakin, Bu işlerin ciddi anlamda bir bakanı, çekeni, İlgileneni, Gelin şöyle yapalım, Böyle yapalım, Kolları sıvayalım, Düşün peşime diyeni yok! İnsanımıza göre, hem var, hem yok! Bu durum onlarca yıldan beri biliniyor.  Bilinmesine rağmen henüz somut adımlar atılamadı. Bu işe lafla çözüm olamayacağı geçte olsa anlaşıldı!. Ancak, neşter vuracak biri bulunamadı.   ***** Kültür turizmi on iki aya yayılabilir lafı yıllardan beri dillerden düşmüyor. Konuşmak, Mesajlar yayınlamak, Kürsülerden; Yapacağız! Edeceğiz! Diye mavi boncuk dağıtmanın, Kültür turizmine, bugüne kadar ne faydası oldu? Daha düne kadar; Gelen ziyaretçiler, bir gün bile şehrimizde kalmıyorlar, Bir bardak çay bile içmiyorlar, Mevlana türbesini ziyaret eden, biniyor otobüsüne gidiyor, Ömrümüz gelip-geçen turist otobüslerini saymakla geçiyor, Benzeri şikayetleri az mı dinledik? Peki bu şikayetler üzerine ne yapıldı? Beş milyon ziyaretçiyi bekleme ve ağırlama hedefi, 2006 yılında yapılan açıklamalarda koyulmuş, o günün yöneticileri, bu rakamın kısa bir zamanda yakalanabileceğini açıklamışlardı. Konya’ya; tarih şehri, kültür şehri, tarım şehri, Mevlana şehri, turizm şehri gibi unvanlar yüklenerek, kültür ve tarih turizmine açık olduğu daha o yıllarda ileri sürülmüştü. Ne mi oldu? Mevlana Müzesi, ziyaretçi akınına uğrarken 2.5 milyon ziyaretçiyi ağırladı. Tarım Fuarı 300 bini aşan ziyaretçi sayısıyla, gelecek yıllarda çok daha fazla ziyaretçiyi ağırlayabileceği sinyallerini verirken, ziyaretçi sayısı 2006’dan bu güne geçen 13 yıl içerisinde, 3 milyona dayandı. 12 aya bir türlü yayılamayan kültür ve turizm açılımları, temcit pilavına dönen benzer açıklamalarıyla, “Adım Hıdır elimden gelen budur” deyimini hatırlatıyor! Şehir gerçekten bir Açıkhava müzesi, lakin, bu işe gönül verenler, bu işe gönül vermek isteyenler, bu çalışmaların ne yazık ki, dışındalar. Kültür ve turizm çalışmalarının iyi gitmediği, yerinde saydığı, bir arpa boyu ilerleme kaydedemediği görülmüyor, görülmek istenmiyor. Her bahar mevsiminde, aynı  laflar, aynı açıklamalar… Bir yerde sezon başı mesajları veriliyor gibi…   ***** Bu şehir, Selçuklunun Başkenti olarak tarihi bir şehir mi? Evet! Bu şehir,  kültür ve sanat ağırlıklı bir şehir mi? Evet! Bu şehir, mistik bir özelliğe sahip bir şehir mi? Evet! Bu şehir, bir çok medeniyetin yolunun kesiştiği, medeniyetlerin izlerini taşıyan bir şehir mi? Evet! Bu şehir, Hz.Mevlana gibi bir çok gönül erini bağrına basmış bir şehir mi? Evet! Bu şehir, Kılıçaslanların, Sultan Mesud’ların, Alaeddin Keykubad’ların şehri mi? Evet! Bu şehirde, bir çok şehirde var olmayan Kültür ve Turizm değerleri sayılamayacak kadar çok mu? Evet! Sille bu şehrin sınırları içinde mi? Evet! Kilistra bu şehrin en az Kapadokya kadar değerli bir kültür hazinesi değil mi? Evet! Çatalhöyük gibi dünyanın ilgi ve alakasına mazhar olan bir kültür ve tarih harikası bu şehre, apayrı bir değer katmıyor mu? Evet! Dünyanın nazar boncuğu denilen Meke Gölü bu şehrin sınırları içerinde değil mi? Evet! Nasreddin Hoca, bu şehrin kültür değerlerinin tam odağında bulunmuyor mu? Evet!   ***** Sevgili okurlar! Evet diye sayacağımız daha neler yok, neler. Biz Açıkhava müzesi bir şehir miyiz diye soranların, gözünün içine giren tarih ve kültür hazineleriyle dolu bir Konya’yı göremeyenlere, görmek istemeyenlere ne mi demeli? Görene! Köre ne?